Налібакі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 74:
Першы пісьмовы ўспамін пра Налібокі датуецца [[1447]]. Да [[1485]] яны знаходзіліся ва ўладанні [[Гедыголдавічы|Гедыголдавічаў]], да [[1554]] — [[Кезгайлы|Кезгайлаў]], потым [[Завішы|Завішаў]] і [[Шэметы|Шэметаў]], з [[1555]] — [[Мікалай Радзівіл «Чорны»|Мікалая Радзівіла «Чорнага»]]. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай ([[1565]]—[[1566]]) мясцовасць увайшла ў склад [[Мінскі павет|Мінскага павета]] [[Менскае ваяводства|Менскага ваяводства]].
 
У [[XVI стагоддзе|XVI ст.]] Налібокі сталі цэнтрам воласці. У [[1636]] А. С. Радзівіл збудаваў тут касцёл, перабудаваны ў [[1699]]. Станам на [[1727]] у мястэчку было 62 двары. У [[1720-я]] каля Налібокаў пачала працаваць гута. На [[1757]] — 83 двары, карчма. Мястэчка з'яўлялася цэнтрам лавецтва - асобнага ўладання Радзівілаў, якое ахоплівала вялізныя лясныя абшары на тэрыторыі Верхняга Панямоння<ref>Крывашэеў Дз. [[Налібоцкая пушча]] князёў Радзівілаў у XVI-XVIII стст.: фармаванне тэрыторыі, адміністрацыя і службоўцы // Верхняе Панямонне. - Мінск: І.П. Логвінаў. - Вып. 1. - 2012. - С. 34</ref>.
 
У выніку [[другі падзел Рэчы Паспалітай|другога падзелу Рэчы Паспалітай]] ([[1793]]) Налібокі апынуліся ў складзе [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], у Ашмянскім павеце [[Віленская губерня|Віленскай губерні]]. Станам на [[1801]] у мястэчку быў 61 двор, касцёл, крама, бровар, карчма. У 2-й пал [[XIX стагоддзе|XIX ст.]] Налібокі перайшлі да [[Вітгенштэйны|Вітгенштэйнаў]], з [[1881]] — [[Гогенлоэ]]. Паводле вынікаў перапісу ([[1897]]) тут было 224 двары, касцёл, малітоўны дом, 2 школы, бальніца, валасны суд, карчма.
Радок 108:
 
== Літаратура ==
* {{кніга|аўтар = Верхняе Панямонне: альманах лакальнай гісторыі. Вып. 1. |месца = [[Мінск]]|выдавецтва = І.П. Логвінаў|год = 2012|старонак = 154|isbn = 978-985-6991-72-4}}
* {{Крыніцы/ЭГБ|5}}
* {{Крыніцы/Мястэчкі Беларусі (2010)}}