Жан Както: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Bot: Migrating 59 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q83158 (translate me) |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 21:
== Біяграфія ==
Сын адваката і мастака-аматара, які скончыў жыццё [[самагубства]]м, калі сыну было 9 гадоў. Не атрымаў сістэматычнай адукацыі. З сярэдзіны 1910-х гадоў увайшоў у мастацкія колы [[Парыж]]а, пазнаёміўся з Марселем Прустам, Андрэ Жыдам, Сяргеем Дзягілевым, [[Пабла Пікаса]], Эрыкам Саці і іншымі, аказаў уплыў на [[Сюррэалізм]] (затым увайшоў у канфлікт з А. Брэтонам), пазней зблізіўся з [[Жан Марэ|Жанам Марэ]] і [[Эдзіт Піяф]]. Быў з'яднаны шматгадовым творчым і любоўным саюзам з акцёрам Жанам Марэ, з якім пражыў разам каля 25 гадоў.
== Творчасць ==
Дэбютаваў паэтычным зборнікам "Лямпа Аладзіна", у якім выявіўся прыхільнікам і паслядоўнікам сімвалізму і [[імпрэсіянізм]]у, а таксама так званай салоннай паэзіі. Неўзабаве рэзка мяняе погляды і паэтычныя арыентыры. Стратэгіі стварэння моды і кідання яе ў пошуках новага яшчэ да таго, як моду падхапілі іншыя, Както прытрымліваўся ўсё жыццё. Ад эксперыментальных і наватарскіх прац у галіне тэатру і літаратуры ў 1910-я гады (балет "Парад", опера-буф "Маладыя на Эйфелевай вежы", раман "Патамак") у 1920-я звяртаецца да строга класічнай паэтыкі. Адзін з пачынальнікаў французскага і еўрапейскага міфалагічнага тэатру (п'есы "Арфей", "Пякельная машына") і рэфарматар тэатру 1930-40-х ("Цяжкія бацькі", "Святарныя монстры"), адзін з заснавальнікаў паэтычнага кінематографу ("Кроў паэта", "Двухгаловы арол", "Вечнае вяртанне", "Арфей", "Тэстамент Арфея" і інш.). Ва ўсіх відах мастацтва Жан Както выявіўся, паводле азначэння [[Ігар Стравінскі|Ігара Стравінскага]], "наватарам высокага рангу".<ref>[http://www.prajdzisvet.org/dates.do?method=dates&month=10&day=11 prajdzisvet.org]</ref>
{{зноскі}}
== Літаратура ==
Радок 39 ⟶ 44:
* Caizergues P. Jean Cocteau, quarante ans après: 1963—2003. Montpellier: Centre d'étude du XXe siècle, Université Paul-Valéry, Montpellier III; Paris: Centre Pompidou, 2005
* Jemma-Jejcic M. Jean Cocteau ou l'énigme du désir. Ce que le poète apprend au psychanalyste. Ramonville Saint-Agne: Editions Eres, 2006
{{Кампазітары "Групы шасці"}}
| |||