Ганцавіцкі раён: Розніца паміж версіямі

У раёне дзейнічалі Ганцавіцкія падпольныя райкомы КП(б)Б і ЛКСМБ, партызанскія брыгады 8-я, 12-я кавалерыйская імя Сталіна, 18-я імя Фрунзэ, імя Леніна, імя Панамарэнкі, імя Свярдлова, 208-ы імя Сталіна партызанскі полк, партызанскія атрады 113-ы, 200-ы, «Баявы» імя Ду-наеваДунаева, імя І. П. Топкіна, імя Шчорса, «Сокалы».

3 асобных груп ваеннаслужачых пад Беластокам быў створаны партызанскі атрад Васільева (камандзір [[Васіль Аляксеевіч Васільеў|В. А. Васільеў]], камісар І. В. Зібараў, начальнік штаба М. Д. Кісцюнін). Прайшоўшы з баямі па тылах ворага, атрад перабраўся ў Ганцавіцкі раён. Базіраваўся ў Радоўскім лесе каля в. [[Вёска Малы Рожан|Малы Рожан]]. 11 кастрычніка 1942 г. партызаны разграмілі нямецка-паліцэйскі гарнізон у в. Чудзін. Гарнізон у вёсцы акупанты не аднаўлялі. 30 кастрычніка 1942 г. штурмавыя групы атрада атакавалі фашыстаў у Чырвонай Слабадзе. Вораг панёс вялікія страты. Былі знішчаны будынкі жандармерыі, паліцэйскай аховы, дамы, дзе размяшчалася фашысцкая адміністрацыя, млын, лесапілка, электрастанцыя.

Працягам «Горнунга» былі аперацыі [[Карная аперацыя «Русалка»|«Русалка»]] (люты— сакавіклюты—сакавік 1943) і «Цёплы вецер» (сакавік 1943). Поўны правал пацярпела маштабная карная аперацыя «Герман». Значныя сілы кінулі карнікі летам 1943 г. супраць атрада К. П. Арлоў-скага, моцнаму ўдару падвергліся брыгады Пінскага партызанскага злучэння, аднак партызаны без значных страт выходзілі з блакады і працягвалі барацьбу.

У ходзе «[[Рэйкавая вайна|рэйкавай вайны]]» ўзмацніліся ўдары партызан па чыгуначных камунікацыях. Кожнай брыгадзе былі вызначаны пэўныя ўчасткі чыгункі. Партызаны брыгады імя Леніна ў ноч на 6.8.1943 г. на чыгунцы Лунінец—Баранавічы падарвалі больш за 1,9 тыс. рэек (рух спынены на 14 сутак), у верасні 1943 г. — больш за 3 тыс. рэек. У лютым 1944 г. разгромлены варожы гарнізон у в. Дзяніскавічы, у маі — на ст. Люсіна. Дыверсійныя групы 12-й кавалерыйскай брыгады імя Сталіна (камандзір У. А. Ціхаміраў) штомесяц учынялі на чыгунцы да 90 дыверсій. У студзені 1944 г. яны падарвалі 3 эшалоны каля ст. Мікашэвічы, 2 каля ст. Лунінец, у лю-тым пусцілі пад адхон 5 эшалонаў, узарвалі 16 мастоў на грунтавых дарогах, мост на вузкакалейцы Дзяніскавічы —ГанцавічыДзяніскавічы—Ганцавічы.

Дзейснай формай партызанскай барацьбы ў тыле ворага былі рэйды. У верасні 1943 г. пад Мінскам завяршылася фарміраванне Беластоцкага партызанскага злучэння. Узначалілі яго сакратар Беластоцкага падпольнага абкома партыі В. Я. Самуцін і начальнік штаба абласнога партызанскага злучэння генерал-маёр П. П. Капуста. У ходзе рэйду пад Беласток партызаны правялі некалькі буйных аперацый на чыгунках. На лініі Баранавічы—Лунінец каля ст. Буды быў знішчаны атрад гітлераўцаў. 8-я партызанская брыгада з Магілёўшчыны (камандзір С. Г. Жунін) у час рэйду 20 студзеня 1944 г. каля в. Лактышы перабіла ахову і захапіла абоз фашыстаў. 19 лютага 1944 г. партызаны 208-га палка з Клічаўскага раёна (камандзір Я. М. Бяспоясаў) на ўчастку дарогі Люсіна—МалькавічыЛюсіна-Малькавічы падарвалі варожы эшалон. У ходзе гэтай аперацыі знішчаны больш за 160 салдат і афіцэраў праціўніка. Каля вёсак Задуб'е і [[Вёска Малая Плотніца|Малая Плотніца]], што на мяжы Ганцавіцкага і Пінскага раёнаў, разгромлены атрад карнікаў, вызвалены з палону больш за 160 мірных жыхароў.

У першыя дні акупацыі былі расстраляны дэпутаты Ганцавіцкага сельскага Савета і яго актывісты А. Ф. Грьшкевіч, АЛА. Л. Кандратовіч, А. В. Курылік, мірныя жыхары в. [[Вёска Хатынічы|Хатынічы]] і х. Яловая.

У в. Задуб'е карнікі спалілі разам з жыхарамі 149 двароў (49 чалавек), у в. Хатынічы — 130 двароў (73 чалавекі). Такі ж лёс напаткаў і вёскі [[Вёска Свяціца|Свяціца]], [[Вёска Чудзін|Чудзін]], [[Вёска Макава|Макава]].