Конрад I Мазавецкі: Розніца паміж версіямі

'''Конрад I Мазавецкі''' ({{lang-pl|Konrad I Mazowiecki}}, [[{{ДН|||1187]]}} — {{ДС|31|8|1247}})  — прадстаўнік дынастыі [[Пясты|Пястаў]], адзін з [[Польшча|польскіх]] князёў перыяду феадальнай раздробненасці.

Князь [[Куявія|Куявіі]] ў [[1202]]—[[1247]]  гг., князь [[Серадз]]а, князь [[Кракаў]]скі ў [[1229]] - —[[1232]], [[1241]] - —[[1243]]  гг. Заснавальнік незалежнага [[Мазовія|Мазавецкага княства]] ў складзе Польшчы. Правіў у ім у 1207-1247 1207—1247 гг.

Цесна супрацоўнічаў з [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскім ордэнам]], у [[1226]]  г. аддаў яму ў валоданне Хелмінскую зямлю Польшчы. У 1237-1238 1237—1238 гг. патрываў паразу разам з крыжакамі пад [[Дарагічын]]ам ад [[Галіцка-Валынскае княства|галіцка-валынскага]] князя [[Даніла Галіцкі|Данілы Раманавіча]]. [[10 ліпеня]] 1241  г., скарыстаўшыся згубай вялікага князя [[Генрых II Набожны|Генрыха II Набожнага]] падчас нашэсця [[Батый|хана Батыя]], заняў Кракаў, стаўшы кракаўскім князем (1241-12431241—1243). Аднак пасля бітвы 23 мая 1243  г. пад Сухадолам, у якой ён патрываў паразу ад малапольскага князя [[Баляслаў V Сарамлівы|Баляслава V Сарамлівага]], быў змушаны пакінуць Кракаў і вярнуцца ў Мазовію.