Леанід Мікалаевіч Андрэеў: Розніца паміж версіямі

 

=== Дзяцінства ===

 

=== Юнацтва ===

У [[1894]] г., пасля любоўнай няўдачы, Андрэеў спрабаваў скончыць жыццё самагубствам. Наступствам няўдалага стрэлу было царкоўнае пакаянне і парок сэрца, які і выклікаў пасля смерць пісьменніка<ref name="Инт">[http://www.loveread.ec/biography-author.php?author=Leonid-Andreyev Биография писателя. Газета «Неделя»]</ref>. Пасля гэтага выпадку Леанід Андрэеў зноў быў вымушаны бедаваць: цяпер яму неабходна было карміць маці, сваіх сясцёр і братоў, якія перабраліся ў Маскву. Перабіваўся выпадковымі заробкамі, выкладаннем і маляваннем партрэтаў на заказ. У палітычнай дзейнасці не ўдзельнічаў.

 

=== Першая руская рэвалюцыя і даваенныя гады ===

===Пачатак [[ Першая сусветная вайна | Першай сусьветнай вайны]] Леанід Андрэеў сустрэў з натхненнем :{ { пачатак цытаты } }« Перамагчы Германію неабходна - гэта пытанне жыцця і смерці не толькі для Расіі - найвялікшага славянскай дзяржавы , усе магчымасці якога наперадзе, але і для еўрапейскіх дзяржаў . < ...> Разгром Германіі будзе разгромам Усееўрапейскай рэакцыі і пачаткам новага цыкла еўрапейскіх рэвалюцый ».{ { канец цытаты | крыніца = Інтэрв'ю газеце " [[ Нью - Ёрк Таймс ]] " , Верасень 1914<ref>См. Предисловие к сборнику: ''Леонид Андреев''. Рассказы. - Москва: Советская Россия, 1977 г.</ref>>} }У час вайны Андрэеў публікуе драму пра вайсковыя падзеі ў Бельгіі ( «Кароль , закон і свабода »). Зрэшты , творы пісьменніка ў той час прысвечаны, галоўным чынам, не вайне , а мяшчанскага побыце , тэме « [[ маленькі чалавек | маленькага чалавека ]] » .Пасля [ [ Лютаўская рэвалюцыя 1917 | Лютаўскай рэвалюцыі ]] [[ 1917 ]] а уваходзіў у рэдакцыйны Савет рэакцыйнай газеты [[ Руская воля | «Руская воля » ]] .[[ Кастрычніцкая рэвалюцыя | Кастрычніцкую рэвалюцыю ]] не прыняў. Пасля аддзялення Фінляндыі ад Расеі - апынуўся ў эміграцыі. Апошнія творы пісьменніка прасякнутыя песімізмам і нянавісцю да бальшавіцкай улады (" Дзённік сатаны» , «SOS» ) <ref> [ http://andreev.org.ru/biografia/index.html Біяграфія . Леанід Андрэеў <! - Загаловак дададзены ботам -> ] </ ref > .[ [ 12 вер ] ] [ [ 1919 ] ] а Леанід Андрэеў раптоўна памёр ад заганы сэрца ў мястэчку Мустамяки , на дачы ў свайго сябра - лекара і літаратара [ [ Фалькоўскі , Фёдар Мікалаевіч | Ф. Н. Фалькоўскага ] ] . Быў пахаваны ў [ [ Мариоки | Мариоках ] ] . У [ [ 1956 ] ] у перапахаваны ў Ленінградзе на [ [ Литераторские кладка | Литераторских мастках ] ] на [ [ Волкава могілках | Волкавых могілках ] ] . <ref Name=autogenerated1> [ http://www.inedelya.ru/interviews / article10701 Інтэрв'ю Ірыны Рыжковай - Андрэевай , унучкі пісьменніка . Газета "Тыдзень" ] </ ref > <ref> [ http://litmostki.ru/andreev/ Надмагілле Л. Н. Андрэева ​​] </ ref >З 1956 года яго выбраныя творы часта перавыдаваліся ў СССР. У [ [ 1991 ] ] у ў Арле , на радзіме пісьменніка , адкрыўся Дом - Музей Леаніда Андрэева<ref>[http://andreev.org.ru/biografia/index.html Биография. Леонид Андреев<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>.== Творчасць, асноўныя ідэі ==[ [ Выява: Leonid andreev - veresaev.jpg | міні | Пісьменнікі Леанід Андрэеў (справа ) і [ [ Вересаев , Вікенцій Вікенцьевіч | Вікенцій Вересаев ] ] . ] ]Першыя творы Леаніда Андрэева ​​, шмат у чым пад уздзеяннем бядотных умоў, у якіх тады знаходзіўся пісьменнік , прасякнутыя крытычным аналізам сучаснага свету ( « Баргамот і Гараська », «Горад »). Аднак яшчэ ў раннім перыядзе творчасці пісьменніка праявіліся яго асноўныя матывы : крайні [ [ скептыцызм ] ] , нявер'е ў чалавечы розум ( «Сцяна », « Жыццё Васіля Фивейского » ) , узнікае захапленне [ [ спірытуалізму ( рэлігія ) | спірытуалізму ] ] і рэлігіяй ( «Юда Іскарыёт »). Апавяданні «Губернатар », «Іван Іванавіч » і п'еса « Да зорак » адлюстроўваюць сімпатыю пісьменніка да рэвалюцыі . Аднак пасля пачатку рэакцыі 1907 Леанід Андрэеў адмовіўся ад усялякіх рэвалюцыйных поглядаў , лічачы , што бунт мас можа прывесці толькі да вялікіх ахвяраў і вялікім пакутам ( гл. « [ [ Аповяд пра сем павешаных ] ] »). У сваім апавяданні "[[ Чырвоны смех ] ] » Андрэеў намаляваў карціну жахаў сучаснай вайны (рэакцыя на [ [ Руска -японская вайна | Руска -японскую вайну ] ] ) . Незадаволенасць яго герояў навакольным светам і парадкамі нязменна выліваецца ў пасіўнасць або [ [ анархія | анархічны ] ] бунт . Перадсмяротныя сачыненні пісьменніка прасякнуты дэпрэсіяй , ідэяй пра радасць ірацыянальных сіл. Нягледзячы на патэтычны настрой твораў , літаратурная мова Андрэева ​​, напорысты і экспрэсіўны , з падкрэсленай [ [ сімвалізм ] ] ам , сустракаў шырокі водгук у мастацкай і інтэлігенцкім асяроддзі дарэвалюцыйнай Расіі. Станоўчыя водгукі аб Андрэева ​​пакінулі Максім Горкі , [ [ Рэрых , Мікалай Канстанцінавіч | Рэрых ] ] , [ [ Рэпін , Ілля Яфімавіч | Рэпін ] ] , [ [ Блок , Аляксандр Аляксандравіч | Блок ] ] , [ [ Чэхаў , Антон Паўлавіч | Чэхаў ] ] і многія іншыя. Творы Андрэева ​​адрознівае рэзкасць кантрастаў , нечаканыя павароты сюжэту , у спалучэнні са схематычна прастатой склада. Леанід Андрэеў прызнаны яркім пісьменнікам Срэбнага стагоддзя рускай літаратуры .

== Творы ==