Васіль I Дзмітрыевіч: Розніца паміж версіямі

'''Васіль Дзмітрыевіч''' ([[1371]] — {{ДС|28|2|1425}}) — вялікі князь [[Маскоўскае княства|маскоўскі]] і ўладзімірскі з [[1389]], старэйшы сын [[Дзмітрый Данскі|Дзмітрыя Іванавіча Данскога]] і вялікай княгіні [[Еўдакія Дзмітрыеўна|Еўдакіі]], дочкі вялікага князя [[Суздальскае княства|суздальскага]] [[Дзмітрый Канстанцінавіч, князь суздальскі|Дзмітрыя Канстанцінавіча]].

 

 

Працягваў аб'яднанне рускіх земляў. Пакінуў аб сабе памяць кіраўніка цвёрдага і асцярожнага. У [[1392]] Васіль I далучыў [[Ніжагародскае княства|Ніжагародскае]] і [[Мурамскае княства]], у [[1397]]—[[1398]] - [[Бежацкі Верх]], [[Волагда|Волагду]], [[Усцюг]] і землі [[комі]]. Двойчы прадпрымаў спробы адабраць сілай у [[Наўгародская зямля|Ноўгарада]] [[Двінская зямля|Двінскую зямлю]], але так і не змог зрабіць гэтага. Для прадухілення небяспекі з боку [[Залатая Арда|Залатой Арды]] Васіль I уступіў у саюз з [[Вялікае Княства Літоўскае|Літвой]] ([[1392]]), які апынуўся нетрывалым, бо князь [[Вітаўт]] у [[1403]]—[[1404]] захапіў [[Горад Вязьма|Вязьму]] і [[Смаленск]]. Пасля разгрому ў [[1391]] і [[1395]] Залатой Арды [[Тамерлан|Цімурам]] адмовіўся ад выплаты даніны; пасля нашэсця ў [[1408]] [[Едыгей|Едыгея]] вымушаны быў вярнуцца да выплаты даніны.

 

 

Пры Васілі I працягвала расці феадальнае землеўладанне. З узмацненнем улады вялікага князя адбываліся вывад з вядзення феадалаў часткі судовых спраў і перадача іх у рукі вялікакняжацкіх намеснікаў і валасцеляў.

 

 

Дзякуючы яго прадбачлівай палітыцы за 36 гадоў кіравання [[маскоўскае княства]] не адчула якія-небудзь унутраных узрушэнняў. За гэты перыяд часу [[Масква]] толькі аднойчы, у [[1408]] годзе падвергнулася нашэсцю сіл Арды, але [[Едыгей]] так і не змог захапіць горад.

}}

 

 

[[Катэгорыя:Вялікія князі маскоўскія]]