Сен-Бартэльмі: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Frantishak (размовы | уклад) |
Frantishak (размовы | уклад) |
||
Радок 66:
Сен-Бартэльмі быў адкрыты ў [[1493]] годзе [[Хрыстафор Калумб|Хрыстафорам Калумбам]] названы {{lang-es|Isla de San Bartolomeo}} у гонар яго брата Барталамеа. У [[1648]] г. на ім было заснавана [[Францыя|французскае]] паселішча, знішчанае ў [[1656]] г. [[індзейцы|індзейцамі]]-[[карыбы|карыбамі]]. У [[1651]] г. права на каланізацыю Сен-Бартэльмі атрымалі [[Гаспітальеры|мальтыйскія рыцары]], але па розных прычынах так і не здолелі ім скарыстацца. У сярэдзіне [[18 стагоддзе|XVIII]] ст. Францыя выкупіла валоданне гаспітальераў. У [[1758]] г. на Сент-Бартэльмі высадзіліся [[Вялікабрытанія|брытанцы]], але ў выніку хутка пакінулі яго. У [[1763]] г. востраў быў зноў населены [[брэтонцы|брэтонцамі]] і [[Нармандыя|нармандцамі]]. Мясцовыя [[глеба|глебы]] не спрыялі хуткаму развіццю [[сельская гаспадарка|сельскай гаспадаркі]], таму невялікая калонія выкарыстоўвалася пераважна як цэнтр гандлю [[рабства|рабамі]] і прыстанак [[карсары|карсараў]].
[[1 чэрвеня]] [[1784]] г. права на валоданне Сен-Бартэльмі перайшло да [[Швецыя|Швецыі]], за што Францыя атрымала наўзамен іншыя тэрыторыі. На месцы французскага паселішча Карэнаж быў пабудаваны буйны [[горад]] [[Густавія]], названы так у гонар [[Густаў III|Густава III]]. Ён атрымаў статус свабоднага порта, дзе маглі весці гандаль прадстаўнікі розных краін. У канцы [[18 стагоддзе|XVIII]] - пачатку [[19 стагоддзе|XIX]] стст., калі ў [[Вест-Індыя|Вест-Індыі]] адбываліся сталыя канфлікты паміж Вялікабрытаніяй, Францыяй, [[Нідэрланды|Нідэрландамі]] і [[ЗША]], шведскія гандляры істотна ўзбагаціліся як [[эканоміка|эканамічныя]] пасрэднікі паміж варагуючымі бакамі. У [[1814]] г. у Густавіі была адкрыта дзяржаўная школа, дзе дазвалялася вучыцца прадстаўнікам усіх [[пол]]аў, [[раса|рас]] і [[рэлігія|веравызнанняў]]. У [[1847]] г. было адменена рабства, прычым шведскі ўрад цалкам уносіў выкуп за рабоў, так што ў адрозненні ад іншых калоній Вест-Індыі на Сен-Бартэльмі не існавала пераходнага перыяду, калі рабы заставаліся павінны працаваць на былых гаспадароў.
З заканчэннем [[Напалеонаўскія войны|Напалеонаўскіх войн]] скончыўся эканамічны росквіт калоніі. Пасля адмены рабства многія былыя чарнаскурыя нявольнікі ў пошуках працы пераехалі на суседнія астравы. Гэта абумовіла тое, што сярод сучасных жыхароў Сен-Бартэльмі шмат нашчадкаў белых перасяленцаў. [[10 жніўня]] [[1877]] г. Оскар II перадаў востраў зноў у валоданне Францыі, за што Швецыя атрымала 320 тысяч [[Французскі франк|франкаў]]. У [[1878]] г. Сен-Бартэльмі быў адміністрацыйна далучаны да [[Гвадэлупа|Гвадэлупы]]. У [[1963]] г. Сен-Бартэльмі быў аб'яднаны ў адзіную адміністрацыйную з іншым французскім уладаннем [[Сен-Мартэн, Францыя|Сен-Мартэн]] у складзе Гвадэлупы.
Да Францыі Сен-Бартэльмі вярнуўся ў [[1878]] годзе, стаўшы часткай [[Гвадэлупа|Гвадэлупы]]. У [[1963]] годзе Сен-Бартэльмі быў аб’яднаны з іншым французскім уладаннем [[Сен-Мартэн, Францыя|Сен-Мартэн]] у адзіную адміністрацыйную адзінку ў складзе Гвадэлупы. На [[рэферэндум]]е [[2003]] года 79% насельніцтва выказалася за аддзяленне ад Гвадэлупы і стварэння асобнай адміністрацыйнай адзінкі. [[22 лютага]] [[2007]] года Сен-Бартэльмі стаў тэрытарыяльнай супольнасцю, непасрэдна падпарадкаванай Францыі.▼
▲
==Кіраванне==
| |||