Тэадор Кёрнер: Розніца паміж версіямі

'''Тэадор Кёрнер''', эдлер (дваранскі тытул) фон Зігрынген (ням.: {{lang-de|Theodor Körner Edler von Siegringen}}, [[23 красавіка]] [[1873]] - — [[4 студзеня]] [[1957]])  — аўстрыйскі палітык, прэзідэнт [[Аўстрыя|Аўстрыі]] ў 1951-19571951—1957 гадах.

Нарадзіўся ў Уйсёне (прыгарадзе сучаснага Камарам), у сям'ісям’і афіцэра аўстра-венгерскай арміі, наведваў ваенную школу, ваенную акадэмію і ў 1894 г. стаў лейтэнантам. Паступіў на службу ў якасці афіцэра ў г.горадзе Аграм (цяперашні [[Заграб]]) і да 1904 г. даслужыўся да маёра. У гэтым жа годзе паступіў на службу ў аўстрыйскі генеральны штаб. У [[Першая сусветная вайна|Першую сусветную вайну]] быў адным з актыўных камандуючых на італьянскім фронце. Скончыў ваенную кар'ерукар’еру ў 1924 г. у чыне генерала.

Заўсёды зацікаўлены палітыкай Кёрнер стаў членам SPÖ і быў абраны ў парламент у [[1924]] годзе. Адначасова пачаў працу над арганізацыяй Рэспубліканскага шуцбунда, у якім выступаў за правядзенне незалежнай і радыкальнай палітыкі. Ён быў старшынёй Бундэсрата ў перыяд паміж снежнем 1933 і лютым 1934 г.

Грамадзянская вайна ў Аўстрыі і ўсталяванне аўстрафашысцкай дыктатуры спынілі кар'ерукар’еру Кёрнера як палітыка. Ён быў арыштаваны, як і многія яго аднапартыйцы, аўтарытарным урадам, які забараняў усе апазіцыйныя партыі. Пасля аншлюсу Аўстрыі, падчас [[Другая Сусветная вайна|Другой Сусветнай вайны]] Кёрнер быў зноў арыштаваны, на гэты раз ужо [[Нацызм|нацыстамі]].

Пасля вайны, 17 красавіка 1945 г., Кёрнер быў прызначаны савецкімі акупацыйнымі войскамі ў Аўстрыі часовым бургамістрам [[Горад Вена|Вены]]. Кёрнер адказваў за перабудову і аднаўленне сталіцы, якая моцна пацярпела падчас вайны. Пасля смерці Карла Рэнера яго партыя прапанавала Кёрнера ў якасці кандыдата ў прэзідэнты Аўстрыі, і Кёрнер выйграў выбары, атрымаўшы крыху больш, чым 51 працэнт. Ён стаў першым прэзідэнтам краіны, абраным прамым галасаваннем. Кёрнер памёр падчас свайго тэрміну.