Распяцце Ісуса: Розніца паміж версіямі

'''Распяцце Ісуса''', ці '''''ўкрыжаванне Ісуса''''' - падзея, якая адбылася ў [[1 стагоддзе|1-ым стагоддзі]] нашайНашай эрыЭры. [[Ісус Хрыстос]], Якогаякога [[Хрысціянства|хрысціяне]] вераць,вызнаюць што Ёнза [[Сын Божы|Сына Божага]] і [[Месія|Месію]], быў арыштаваны, асуджаны і прысуджаны [[Понцій Пілат|Понціем Пілатам]] на хвастанне,смерць іпраз канчатковае пакаранне было выкананараспяцце на крыжы. Разам названыя Страсць, пакутыПакуты перад укрыжаваннем і смерць Ісуса на крыжы ўяўляюць(разам гэта называюць звычайна Цярпеннямі Гасподнімі) прадстаўляюць цэнтральны аспект [[Хрысціянская тэалогія|хрысціянскай тэалогіі]], у тым ліку дактрыны [[Выратаванне, хрысціянства|выратавання]] і [[Выкупленне, хрысціянства|выкуплення]].

Укрыжаванне Ісуса апісваецца ва ўсіх чатырох [[Кананічныя Евангеллі|кананічных Евангеллях]], пра што сведчыцьсведчаць іншыя старажытныя крыніцы, і трывала зацвердзілася ў якасці гістарычнай падзеі, пра гэташто пацвярджаюць і нехрысціянскія крыніцы. Хрысціяне вераць,: пакуты Ісуса былі прадказаны ў [[Біблія|Бібліі]], напрыклад у Псалме 22-м іРаздзеле ІсаіКнігі Псалмаў і 53 Раздзеле Кнігі Прарока Ісаі. Згодна [[Новы Запавет|Новаму Запавету]], Ісус быў арыштаваны ў [[Гефсіманія|Гефсіманскім садзе]] пасля [[Тайная вячэра|Апошняй вячэры]] з [[Дванаццаць апосталаў|дванаццаццю апосталамі]], і быў прыведзены перадна судомсуд [[сінедрыёнСінедрыён]]а, Понція Пілата і [[Ірад Антыпа|Ірада Анціпы]], перад тым, як быць перададзеныперададзеным для распяцця. Пасля лупцавання, Ісус быў зніжанызняважаны рымскімі салдатамі як "[[Цар Іўдзейскі]]", апрануты ў пурпуровую мантыю, у [[цярновы вянец|цярновым вянку]], быў збіты і апляваны. Ісус павінен быў пранесці свой крыж да месца распяцця.

На Галгофе Ісусу прапанавалі віно, змяшанае з жоўцю. У Евангеллях паводле [[Евангелле паводле Мацвея|Мацвея]] і [[Евангелле паводле Марка|Марка]] запісана, што Ён адмовіўся ад гэтага. Затым Ён быў укрыжаваны і павешаны паміж двума асуджанымі злодзеямі. Паводле Евангелля адпаводле Марка, Ён трываў пакуты распяцця каля шасці гадзін: з трэцяй гадзіны (прыкладна 9 гадзін раніцы), да самой смерці ў дзявятай гадзіне, што адпавядае прыкладна 315 гадзіне вечара. [[Рым]]скі салдат прымацаваў знак над галавой, які абвяшчаў, што укрыжаваны — "''[[Ісус з Назарэта, Цар Іўдзейскі]]''" на трох мовах (лацінскай, таксамагрэцкай і старажытнай габрэйскай). Таксама воінываяры дзялілі Яго вопратку, кідаючы жэрабя, таму што адзенне было бясшвоўнае. Рымскія салдаты не ламалі ногі Ісуса, як гэта яны зрабілі з двума іншымі ўкрыжаванымі мужчынамі (ламанне ног паскарала працэс распяцця), таму што Ісус быў ужо мёртвы. Кожнае Евангелле мае сваю колькасць апошніх слоўсловаў Ісуса, а агульная колькасць іх — сем. У [[Сінаптычныя Евангеллі|сінаптычных Евангеллях]], распяцці суправаджаюць розныя звышнатуральныя падзеі, такія як [[Цемра падчас распяцця|цемра]], землятрус, іа уў Евангеллі ад Матфея — уваскрэсенне святых. Пасля смерці Ісуса, Яго цела было знята з крыжа [[Іосіф Арымафейскі|Іосіфам Арымафейскім]] разам з [[Нікадзім, таемны вучань Хрыста|Нікадзімам]] і пахаванае ў высечанай у каменікамяні грабніцы. Паводле Евангелля, Ісус праз два дні на "''трэці дзень''" уваскрос з мёртвых.

У Новым Запавеце ўсе чатыры ЕвангелляЕвангеллі уключаюцьўключаюць пашыранае апавяданне [[Арышт Ісуса|арышту Ісуса]], [[Суд сінедрыёна над Ісусам|судсуду]], распяццераспяцця, [[Пахаванне Ісуса|пахаваннепахавання]] і [[Уваскрасенне Ісуса Хрыста|ўваскрасеннеўваскрасення]]. У кожным з Евангелляў гэтыя пяць падзей у жыцці Ісуса апавядаюцца больш падрабязна, чым любая іншая частка апавяданняз Яго жыцця. Навукоўцы адзначаюць, што апавяданне ўключае падзеі амаль кожнай гадзіны. Хрысціяне традыцыйна разумеюць смерць Ісуса на крыжы, як [[Ягня Божае|асэнсаваную і добраахвотную ахвяру]] (улічваючы, што Ён нічога не казаў у абарону падчас Сваіх выпрабаванняў), якая была прынесена па воле Бога, каб загладзіць грахі чалавецтва і зрабіць магчымым [[Выратаванне, хрысціянства|выратаванне]]. Большасць хрысціян абвяшчацьабвяшчаюць гэтую ахвяру праз хлеб і віно [[Эўхарыстыя|Эўхарыстыі]], (у Візантыйскім абрадзе таінства носіць назву Прычасця) як успамін аб [[Тайная вячэра|Тайнай Вячэры]],. і многія з іхМногія таксама кожны год адзначаюць аб падзеі [[Страсная пятніца|Страсной пятніцупятніцы]].