Адам Лісоўскі: Розніца паміж версіямі

{{DEFAULTSORT:Лісоўскі Адам}}'''Адам Лісоўскі''' ([[1882]], в. Каранды Ашмянскага павета Віленскай губерні, Расійская імперыя — {{ДС|9|10|1929}}, [[Горад Варшава|Варшава]], Польшча) — каталіцкі святар, дзеяч на карысць узмацнення [[палякі|польскай]] нацыянальнай свядомасці на Міншчыне, адзін з заснавальнікаў беларускага хрысціянскага руху.

Закончыў Віленскую духоўную семінарыю (1903), пасля вучыўся ў Духоўнай каталіцкай акадэміі ў Санкт-Пецярбургу, высвячаны на ксяндза ў 1907. Служыў у розных парафіях на беларускіх землях: у Магілёве, Мінску, Гарадзішчы, Ігумені, Анопалі. У [[1911]] выконваў абавязкі адміністратара ў [[касцёл Святога Сымона і Святой Алены|касцёле Святога Сымона і Святой Алены]] ў [[Горад Мінск|Мінску]]. Працаваў у [[Польскае таварыства «Асвета» ў Мінску|Польскім таварыстве «Асвета» ў Мінску]] — арганізацыі, якая арганізавала сакрэтнае польскаепольскамоўнае навучанне і ўзмацняла [[палякі|польскую]] нацыянальную свядомасць на Міншчыне. З [[1914]] быў пробашчам у маёнтку Гарадзішча (Пінскі павет), што належаў сям'і [[род Скірмунтаў|Скірмунтаў]]<ref>''Szpoper, D.'' Gente Lithuana... С. 365.</ref>.