Віцень: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне
Радок 38:
== Дыпламатычныя і гаспадарчыя дасягненні ==
 
Для барацьбы з крыжаносцамі на правым беразе [[Рака Нёман|Нёмана]] ён пабудаваў некалькі [[Замак|замкаў]], у якіх стала знаходзіліся зменныя гарнізоны. На левым беразе Нёмана пабудаваў свае замкі Ордэн, тут часта адбываліся ваенныя сутычкі. Скарыстаў супярэчнасці паміж лівонскімі рыцарамі і [[Архібіскупы рыжскія|рыжскім архібіскупам]] і ў [[1298]] заключыў саюз з [[Горад Рыга|Рыгай]] і архібіскупам, што дало магчымасць адбіць наступ крыжаносцаў на Жамойць. Тады ж Віцень захапіў ордэнскі замак {{нп3|Карксі|КаркгаўзКоркгаўз|en|Karksi}}.
 
Саюз ВКЛ з Рыгай дзейнічаў да канца панавання Віценя. Недзе ў той жа час дамову з Рыгай ад імя [[Полацкае княства|Полацкага княства]] заключыў полацкі епіскап [[Якаў, епіскап полацкі|Якаў]], які зваў Віценя сваім сынам, што сведчыць, што ў часы Віценя паміж Полацкам і ВКЛ працягваліся стасункі якія пачаліся яшчэ пры [[Войшалк]]у.
 
У [[1300]] Віцень ваяваў [[Добжыньская зямля|Добжыньскую зямлю]], а ў [[1306]] каля [[Каліш]]а. Яшчэ адзін паход на Польшчу адбыўся ў [[1307]]. Ва ўнутранай палітыцы Віцень намагаўся ўмацаваць палітычнае адзінства ВКЛ. Сяліў на [[Горад Гродна|Гарадзеншчыне]] [[прусы|прусаў]], якія ўцякалі ад немцаў з [[Старажытная Прусія|Прусіі]]. Паводле позняга Васкрасенскага летапісу, далучыў да ВКЛ тэрыторыю да [[Рака Заходні Буг|Заходняга Буга]], у тым ліку Берасцейскую зямлю. Паводле [[Густынскі летапіс|Густынскага летапісу]], Віцень прыняў дзяржаўны герб ВКЛ: «''Витен нача княжити над Литвою, измысли себе герб и всему князству Литовскому печать: Рыцар збройны на коне з мечем, еже ныне наричут Погоня''», але гэта наўрад ці цалкам адпавядае рэчаіснасці.
 
=== Саюз з горадам Рыгай ===
Вялікім дыпламатычным поспехам Віценя быў ​​саюз з горадам [[Горад Рыга|Рыгай]]. У 1297 годзе ў Рызе ўспыхнула ўнутраная вайна паміж арцыбіскупам, рыцарамі [[Лівонскі ордэн|Лівонскага ордэна]] і бюргерамі горада. Скарыстаўшыся гэтым, Віцень прапанаваў свае паслугі бюргерам горада Рыга і нават абяцаў прыняць хрысціянства разам з літоўскім гарнізонам. Віцень уварваўся ў межы [[Лівонія|Лівоніі]], разбурыў замак {{нп3|Карксі|Коркгаўз|en|Karksi}}<ref name=karkus>[http://www.castle.lv/est/karksi.html Замок Каркси (Каркус — Karkus)]</ref> і разбіў рыцараў у [[Бітва пад Коркгаўзам, 1298|Турайдскай бітве]], калі загінула 22 рыцара (у некаторых крыніцах — 60) на чале з {{нп3|ландмайстар Тэўтонскага ордэна ў Лівоніі|ландмайстарам Лівоніі|ru|Ландмейстеры Тевтонского ордена в Ливонии}} Бруна(1296—1298)<ref name=RK>Рагальскі, С. 392, 393;</ref><ref>СРП, С. 163.</ref>.
 
Забяспечыўшы такім чынам бяспеку Літоўскага княства ад Лівонскага ордэна, Віцень у 1298—1313 годзе здзейсніў 11 паходаў супраць Тэўтонскага ордэна ў [[Прусія|Прусіі]] часам вельмі крывавых; так, пры атацы Віценя на горад {{нп3|Горад Бродніца|Бродніца|ru|Бродница (Куявско-Поморское воеводство)}} было забіта ўсё насельніцтва горада. Поспехам Віценя спрыяў і той факт, што ў 1308 годзе Тэўтонскі ордэн захапіў [[Памеранія|Памеранію]], і такім чынам пачалася вайна ордэна з каралеўствам Польскім.
 
Войскі літоўцаў жылі ў так званым «Літоўскім замку» за межамі Рыгі да 1313 года, калі бюргеры горада адаслалі іх дадому і ўсклалі ахову на рыцараў ордэна.
 
Сяброўства з Рыгай спрыяла гандлю і дазволіла Літоўскаму княству ўмацавацца ў басейне [[Рака Заходняя Дзвіна|Заходняй Дзвіны]].
 
У 1312 па просьбе нямецкіх купцоў горада [[Горад Нвагрудак|Наваградак]] Віцень праз Рыгу запрасіў [[Францысканцы|манахаў-францысканцаў]].
 
== Смерць ==