'''Адвод парахавых газаў''' - — прынцып працы аўтаматыкі зброі (рухаючай механізму [[Затвор|засаўкі]]), заснаваны на адводзе парахавых газаў з канала ствала .
Пасля наколу капсуля запальваецца парахавы зарад, ціск прадуктаў гарэння якога (у першым набліжэнні па адыябатычаскага працэсу P = const / V ^ k) выштурхвае [[Куля|кулю]] з гільзы . Далей куля рухаецца па ствале і, у нейкі момант, праходзіць газаадводны адтуліну. Частка парахавых газаў праз адтуліну накіроўваецца ў газавую трубку, у якой усталяваны газавы поршань ([[АК]]) або шток (СКС) . Існуе таксама варыянты газаадводных механізмаў з непасрэдным дзеяннем парахавых газаў на затворную раму ([[M16]]) . Пад ціскам газу поршань адводзіць назад затворную раму, размыкаючы канал ствала . Адбываецца выкід гільзы .
Так як куля да гэтага моманту ўжо пакінула ствол, залішні ціск газаў скідаецца праз канал ствала і / або газаадводныя адтуліны, размешчаныя ў газавай трубе ў канцы ходу газавага поршня, і зваротная спружына пачынае штурхаць затворную раму наперад, дасылаючы чарговы [[патрон]] у патроннік .
