Яўген Паўлавіч Лявонаў: Розніца паміж версіямі

'''Яўген Паўлавіч Лявонаў''' ({{ДН|2|9|1926}}, [[Масква]] - — {{ДС|29|1|1994}}, Масква)  — савецкі і расійскі [[акцёр]] [[тэатр]]а і [[кіно]]. Народны артыст СССР (1978). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1976) і Дзяржаўнай прэміі Расійскай Федэрацыі (1992).

Скончыў Маскоўскую драматычную студыю (1948). З 1948 года працаваў у маскоўскіх тэатрах імя К.Станіслаўскага, тэатры У.Маякоўскага, з 1972 года ў тэатры "«Ленком"». Камедыйны, характарны акцёр, па-майстэрску валодаў сродкамі гумару і сатыры. У камедыйных ролях умеў паказаць драматызм вобраза: Іванаў ("«Іванаў"», А.Чэхава, 1975), Важак ("«Аптымістычная трагедыя"» У.Вішнеўскага, 1983), Тэўе ("«Памінальная малітва"» паводле Шолам-Алейхема, 1989). З 1947 года здымаўся ў кіно. Сярод фільмаў: "«Паласаты рэйс"» (1960), "«Данская аповесць"» (1965), "«Трыццаць тры"» (1966), "«Джэнтльмены ўдачы"», "«Беларускі вакзал"» (абодва 1971), "«Старэйшы сын"», "«Афоня"» (абодва 1975), "«Прэмія"» (1975), "«Асенні марафон"» (1980, Дзяржаўная прэмія Расіі 1981), "«[[Кін-дза-дза!]]» (1986), «Забіць дракона"» (1989), "«Пашпарт"» (1990), "«Насця"» (1993).