Парафін: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
VladimirZhV (размовы | уклад) дапаўненне |
VladimirZhV (размовы | уклад) дапаўненне |
||
Радок 1:
[[
'''Парафін''' — сумесь [[Алканы|насычаных вуглевадародаў (алканаў)]] складу ад С<sub>18</sub>Н<sub>38</sub> да С<sub>35</sub>Н<sub>72</sub>. Можа ўтрымліваць цыклічныя вуглевадароды.
Бясколернае [[Крышталь|крышталічнае]] рэчыва, тлустае навобмацак, без паху. [[Шчыльнасць]] 0,880—0,915 г/см³ (пры 15 °C). [[Тэмпература плаўлення]] 40—65 [[Градус Цэльсія|°C]]. Не раствараецца ў [[Вада|вадзе]] і [[этанол]]е, раствараецца ў большасці арганічных растваральнікаў, мінеральных маслах. У звычайных умовах устойлівы да [[Кіслоты|кіслот]], [[шчолач]]аў, [[Галагены|галагенаў]]. Акісляецца [[Азотная кіслата|азотнай кіслатой]], [[кісларод]]ам паветра (пры 140 °C) у прысутнасці каталізатараў<ref name="dic">{{кніга|загаловак=Хімічны слоўнік навучэнца: Дапам. для вучняў|адказны=Б. Н. Качаргін, В. М. Макаррэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская|месца=Мн.|выдавецтва=Народная асвета|год=2003|старонкі=177|старонак=287|isbn=985-12-0621-8|тыраж=1000}}</ref> да тлустых кіслот. Рэагуе з хлорам з утварэннем хлорпарафінаў<ref name="hem">[http://www.xumuk.ru/encyklopedia/2/3193.html Артыкул на сайце ХиМиК.ру] {{ref-ru}}</ref>.
Парафін — гаручае рэчыва ([[тэмпература ўспышкі]] не ніжэй 160 °C, тэмпература самазагарання не ніжэй 300 °C)<ref name="hem" />.
Адкрывальнікам парафіну быў [[Карл фон Райхенбах]]<ref>[http://slovari.yandex.ru/~книги/Брокгауз%20и%20Ефрон/Рейхенбах/2/ Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона] {{ref-ru}}</ref>.
== Атрыманне ==
Парафін атрымліваюць з [[Нафта|нафты]], [[азакерыт]]у, аднаўленнем аксіду вугляроду (II) [[вадарод]]ам<ref name="dic" />. Па ступені ачысткі падзяляецца на высокаачышчаны, ачышчаны і неачышчаны. Усе гатункі парафіну не павінны мець паху і ўтрымліваць [[бензапірэн]]<ref name="hem" />.
== Выкарыстанне ==
Парафін выкарыстоўваецца ў вытворчасці [[Карбонавыя кіслоты|карбонавых кіслот]], [[Папера|паперы]]<ref name="dic" />, [[гума]]вых вырабаў, [[Свечка|свечак]], [[Аловак|алоўкаў]], тавараў бытавой хіміі, пластычных змазак, у якасці электраізаляцыйнага матэрыялу і інш<ref name="hem" />. Таксама парафін выкарыстоўваецца ў [[Медыцына|медыцыне]], [[Харчовая прамысловасць|харчовай прамысловасці]].
{{зноскі}}
== Літаратура ==
* {{кніга|загаловак=Хімічны слоўнік навучэнца: Дапам. для вучняў|адказны=Б. Н. Качаргін, В. М. Макаррэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская|месца=Мн.|выдавецтва=Народная асвета|год=2003|старонкі=177|старонак=287|isbn=985-12-0621-8|тыраж=1000}}
* ГОСТ 23683-89 Парафины нефтяные твердые. Технические условия. {{ref-ru}}
== Спасылкі ==
| |||