'''Крэсы''' ({{lang-pl|Kresy}}) — ускраіны. Паводле Беларускай энцыклапедыі — афіцыйнаяАфіцыйная назва ў даваеннай Польшчы [[1920]]—[[1939]] земляў, у якія ўваходзілі [[Заходняя Беларусь]] і [[Заходняя Украіна]]<ref>{{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.8: Канто — Кулі|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=1999|том=8|старонак=576|isbn=985-11-0144-3|тыраж=10 000}}</ref>. У склад ўваходзілі: [[Львоўскае ваяводства]] (частка), [[Наваградскае ваяводства, 1919—1939|Наваградскае ваяводства]], [[Палескае ваяводства]], [[Віленскае ваяводства, 1923—1939|Віленскае ваяводства]], [[Станіслаўскае ваяводства]], [[Тарнопальскае ваяводства]], [[Валынскае ваяводства, 1921—1939|Валынскае ваяводства]] і [[Беластоцкае ваяводства, 1919—1939|Беластоцкае ваяводства]]. У 1924 польскім парламентам быў прыняты адмысловы «крэсавы» закон, па якім з мэтай асіміляцыі мясцовага насельніцтва ў Заходняй Украіне і ў Заходняй Беларусі ўводзілася двухмоўная школьная адукацыя<ref name="lyt">[http://www.lytvyn-v.org.ua/history_of_ukraine/index.php?article=ch5_r7_p3 Литвин В. Духовне життя.]</ref>. Польскія жыхары гэтых тэрыторый, у тым ліку рэпатрыянты ў Польшчу, могуць называцца крэсавянамі ці грэбліва — забугалямі<ref name="gaz">[http://www.gazeta.lviv.ua/articles/2007/04/26/23183/ Тут «Креси», там — «Закерзоння»…]</ref>.
Паводле даследавання праведзенага ў 2007 годзе Інстытутам ''Pentor'' для тыднёвіка ''Wprost'', 52,2% палякаў лічыць Крэсы ўсходнія разам з Вільняй і Лвовам польскімі зямлямі, у тым ліку 51% даследаваных ўзросту менш за 29 год (выхаваных пасля 1989)<ref>Antoni Dudek. Nie ma jak Lwów. „Wprost”. 10 (1263), s. 30–33, 10 marca 2007. Warszawa: Agencja Wydawniczo-Reklamowa „Wprost”. ISSN 0209-1747</ref>.
{{зноскі}}
{{Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел II Рэчы Паспалітай}}
