Крэсы ўсходнія: Розніца паміж версіямі

'''Крэсы''' ({{lang-pl|Kresy}}) — ускраіны. Афіцыйная назва ў даваеннай Польшчы [[1920]]—[[1939]] земляў, у якія ўваходзілі [[Заходняя Беларусь]] і [[Заходняя Украіна]]<ref>{{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.8: Канто — Кулі|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=1999|том=8|старонак=576|isbn=985-11-0144-3|тыраж=10&nbsp;000}}</ref>. У склад ўваходзілі: [[Львоўскае ваяводства]] (частка), [[Наваградскае ваяводства, 1919—1939|Наваградскае ваяводства]], [[Палескае ваяводства]], [[Віленскае ваяводства, 1923—1939|Віленскае ваяводства]], [[Станіслаўскае ваяводства]], [[Тарнопальскае ваяводства]], [[Валынскае ваяводства, 1921—1939|Валынскае ваяводства]] і [[Беластоцкае ваяводства, 1919—1939|Беластоцкае ваяводства]]. У 1924 польскім парламентам быў прыняты адмысловы «крэсавы» закон, па якім з мэтай асіміляцыі мясцовага насельніцтва ў Заходняй Украіне і ў Заходняй Беларусі ўводзілася двухмоўная школьная адукацыя<ref name="lyt">''Литвин В.'' Західноукраїнські землі у міжвоєнний період: [http://wwwpidruchniki.lytvynws/15640509/istoriya/kulturno-v.org.uaduhovne_zhittya Культурно-духовне життя] /history_of_ukraine/index Історія України: підручник / Відп.php?article=ch5_r7_p3 Литвинред. В. ДуховнеСмолій. життяНАН України. Інститут історії України. — К.: Наукова думка, 2013. — 991 с. — ISBN 978-966-00-1356-8 — С. 654—657.]</ref>. Польскія жыхары гэтых тэрыторый, у тым ліку рэпатрыянты ў Польшчу, могуць называцца крэсавянамі ці грэбліва — забугалямі<ref name="gaz">''Гаврилюк Ю.'' [http://archive.is/o4zgg Тут «Креси», там — «Закерзоння»…] // Львівська газета, № 72 (142). — Четвер, 26 квітня 2007.</ref>.