Беларуская хрысціянска-дэмакратычная злучнасць: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 6:
Ядро арганізацыі складалі 102 дэлегаты ўстаноўчай канферэнцыі, пераважна беларускамоўныя прадстаўнікі інтэлігенцыі маладога і сярэдняга ўзросту. Моўных, нацыянальных ці ўзроставых абмежаванняў не існавала, але сябрам БХДЗ, паводле Статута, можа быць той, хто падзяляе маральна-этычныя запаветы Хрыста. Кіруючыя органы: Каардынацыйная Рада і Управа. Было абрана 5 сустаршынь: П. Сілка (сустаршыня-каардынатар), І. Багдановіч, М. Рэшкаў, Э. Сабіла і Ф. Янушкевіч. Буйнейшыя арганізацыі былі створаны ў [[Брэст|Брэсце]], [[Гомель|Гомелі]], [[Гродна|Гродне]], [[Магілёў|Магілёве]], [[Мінск]]у, [[Полацк]]у.
 
Арганізацыя між іншага выступала супраць [[польская мова|польскай мовы]] ў каталіцкіх касцёлах ў Беларусі і імкнулася да іх поўнай беларусізацыі<ref name=a>Пад{{кніга рэд.| Гэнрыкааўтар Халупчака= і[[Roman ЭлжбетыDzwonkowski]] Міхалюк:| частка = Sytuacja religijna Polaków na Białorusi| загаловак = ''Polska-Białoruś. Problemy sąsiedztwa''| адказны = pod red. [[Люблін]]:Henryka Chałupczaka i Elżbiety Michaluk| месца = Lublin| выдавецтва = Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej,| год = 2005,| с.старонкі = 95.| ISBNстаронак = 284| isbn = 83-227-2388-1}}</ref>{{крыніца?|падайце сапраўднага аўтара, назву рэферата і старонкі}}.
 
== Крытыка ==
Прапанавана Злучасцю [[беларусізацыя]] каталіцкага касцёла ў Беларусі сустрэлася з крытыкай з боку польскай нацыянальнай меншасці ў гэтай краіне і часткі польскіх каталіцкіх святароў. Арганізацыю абвінавашвалі ў тым, што яна спрыяе знішчанню нацыянальнай свядомасці палякаў у Беларусі з дапамогай спробы знішчання аднаго з яе галоўных элементаў - польскага касцёла. Паводле кс. [[Раман Дзванкоўскі|Рамана Дзванкоўскага]] Злучнасць упісвалася ў тэзісы некаторых дзеячноў беларускіх нацыянальных партыяў, якія казалі, што ў Беларусі палякаў няма, а ёсць адныя апалячаныя і акаталічаныя беларусы, якіх трэба вярнуць да ''роднага беларускага''. Паводле Дзванкоўскага арганізацыя дзейнічала таксама згодна з палітыкай беларускіх уладаў, для якіх ''беларусізацыя так шматлікай і культурна і грамадска найбольш актыўнай часткі грамадства была б (…) рэчай вялікая значэння'', а таксама, дэ-факта, прадаўжала палітыку беларускіх камуністаў з пасляваенных гадоў, якія змагаліся з касцёлам як з ''антысавецкай, польска-нацыяналістычнай прапагандай''<ref name=a/>{{крыніца?|падайце сапраўднага аўтара, назву рэферата і старонкі}}.
 
{{зноскі}}
 
[[Катэгорыя:Палітычныя партыіАрганізацыі Беларусі]]