Іван Батрак: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Біяграфія: афармленне
др →‎Творчасць: арфаграфія
Радок 14:
Пісаў на рускай мове. Аўтар зборнікаў баек і вершаў. Перакладаў на рускую мову творы Я. Коласа і К. Крапівы<ref name="МаракТ1"/><ref name="БЭ18-2-350"/> іншых беларускіх і украінскіх паэтаў<ref name="КЛЭ-Т9">''Ярославцев И. И.'' Батрак // Краткая литературная энциклопедия. — М.: Сов. энцикл., 1962—1978. — Т. 9: Аббасзадэ — Яхутль. — 1978. — Стб. 107.</ref>.
 
Дэбютаваў вершам «Новый год» у газеце «Правда» за 1 студзеня 1913 года, подпіс быў ''И. Козловский''. Потым з'явілася байка «Крестьянин и комар» і, урэшце, верш, падпісаны ''И. Батрак''. Вершы «Певцу пролетарию», «Набат» былі заклікам да скідання існавалага ладу. Наогул для ранняй творчасці І. Бядняка характэрныя гераічныя матывы, пафас чакання рэвалюцыі<ref name="КЛЭ-Т9"/>. У гісторыю рускай савецкай літаратуры І. Батрак увайшоў як байкапісцабайкапісец, да жанру байкі звярнуўся ў 1920-я гады пад уплывам Д. Беднага<ref name="КЛЭ-Т9"/>. Аўтар зборнікаў баек «Обручи и клепки» (1926), «Соха и трактор» (1928), «Пауки и мухи» (1931), «Басни» (1928, 1933), «По следам жизни» (1935)<ref name="КЛЭ-Т9"/>. У байках выкрываў хітрасць, самадурства, глупства, пустаслоўе, бюракратызм і прыстасаванства.
 
На беларускую мову творы І. Батрака перакладалі Э. Валасевіч і У. Паўлаў.<ref name="БЭ18-2-350"/>