Пётр Іванавіч Панін: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: {{Значэнні|Спасылка=Панін}} {{вызнч|1=Пётр Іванавіч}} {{вызн|1=Панін}} (17211789), выбітны рускі в...
 
Няма тлумачэння праўкі
Радок 8:
Пасля ўступлення на прастол [[Кацярына II, імператрыца расійская|Кацярыны II]] ([[1762]]) П. І. Панін узведзены ў [[генерал-аншэф]]ы і прызначаны сенатарам і членам савета; у [[1767]] годзе ўзведзены ў графскую годнасць. У [[1769]] годзе яму даручана было начальства над 2-й арміяй, [[Руска-турэцкая вайна, 1768-1774|якая дзейнічала супраць туркаў]]. Разбіўшы непрыяцеля каля Бяндэр, ён размясціў сваю армію на зімовых кватэрах паміж Бугам і Азоўскім морам, чым перашкодзіў крымскім татарам ажыццяўляць набегі на паўднёвыя межы Расіі. У [[1770]] годзе ім [[Узяцце Бяндэр|заваяваныя былі Бяндэры]]. Падчас аблогі гэтай крэпасці ён паспеў перамовамі схіліць татараў буджакскіх, белгарадскіх і едзісанскісх прызнаць над сабою ўладу Расіі; затым садзейнічаў паскарэнню здачы крэпасці [[Акерман]].
 
За подзвігі гэтыя ПанинПанін быў узнагароджаны [[Ордэн Святога Георгія|ордэнам св. Георгія 1 ступені]], але разам з тым вестка аб перамозе было прынята імператрыцай даволі суха, бо яна была незадаволеная вялікімі стратамі і разбурэннем Бяндэр. Пачуваючыся пакрыўджаным, а таксама з прычыны ўзмацнелай хваробы, граф Панін у тым жа году выйшаў у адстаўку. Пасяліўшыся ў Маскве, Панін пачаў рэзка выяўляць сваё незадавальненне, што дайшло да імператрыцы, якая, лічачы яго «першым ворагам», «сабе персанальным абражальнікам» і «дзёрзкім пустасловам», загадала заснаваць за ім нагляд.
 
[[Сялянская вайна, 1773-1775|Мяцеж Пугачова]] зноў выклікаў Паніна на ваенную ніву: дзякуючы старанням [[Пацёмкін]]а і [[Мікіта Іванавіч Панін|Мікіты Іванавіча Паніна]], імператрыца пасля смерці [[Бібікав]]а, у [[1774]] годзе даручыла Паніну начальства над усімі войскамі супраць Пугачова і над губерніямі Казанскай, Арэнбургскай і Ніжагародскай. Неўзабаве пасля прызначэння армія Пугачова была разбітая, а сам ён узяты ў палон. Паіин звярнуў асаблівую ўвагу на аднаўленне спустошаных губерніяў, на паслабленне ўзнікшага голаду і наогул на беспарадкі ў кіраванні — няздольнасць і бяздзейнасць адміністрацыі, ліхаімства і інш. У [[1775]] годзе Панін атрымаў звальненне.
 
П.І.ПанинПанін выстаўляецца сучаснікамі, як чалавек пыхлівы і ўладалюбівы. Ён першы ўвёў у рускую армію егераў, пад назвай стралкоў, і лёгкую конную артылерыю; ён жа напісаў «палкоўнікаву інструкцыю», а пры аблозе Бяндэр упершыню з поспехам ужыў узмоцнены горн.
 
[[Катэгорыя:Расійскія ваенныя дзеячы]]