Пётр Іванавіч Панін: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: {{Значэнні|Спасылка=Панін}} {{вызнч|1=Пётр Іванавіч}} {{вызн|1=Панін}} (1721—1789), выбітны рускі в... |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 8:
Пасля ўступлення на прастол [[Кацярына II, імператрыца расійская|Кацярыны II]] ([[1762]]) П. І. Панін узведзены ў [[генерал-аншэф]]ы і прызначаны сенатарам і членам савета; у [[1767]] годзе ўзведзены ў графскую годнасць. У [[1769]] годзе яму даручана было начальства над 2-й арміяй, [[Руска-турэцкая вайна, 1768-1774|якая дзейнічала супраць туркаў]]. Разбіўшы непрыяцеля каля Бяндэр, ён размясціў сваю армію на зімовых кватэрах паміж Бугам і Азоўскім морам, чым перашкодзіў крымскім татарам ажыццяўляць набегі на паўднёвыя межы Расіі. У [[1770]] годзе ім [[Узяцце Бяндэр|заваяваныя былі Бяндэры]]. Падчас аблогі гэтай крэпасці ён паспеў перамовамі схіліць татараў буджакскіх, белгарадскіх і едзісанскісх прызнаць над сабою ўладу Расіі; затым садзейнічаў паскарэнню здачы крэпасці [[Акерман]].
За подзвігі гэтыя
[[Сялянская вайна, 1773-1775|Мяцеж Пугачова]] зноў выклікаў Паніна на ваенную ніву: дзякуючы старанням [[Пацёмкін]]а і [[Мікіта Іванавіч Панін|Мікіты Іванавіча Паніна]], імператрыца пасля смерці [[Бібікав]]а, у [[1774]] годзе даручыла Паніну начальства над усімі войскамі супраць Пугачова і над губерніямі Казанскай, Арэнбургскай і Ніжагародскай. Неўзабаве пасля прызначэння армія Пугачова была разбітая, а сам ён узяты ў палон. Паіин звярнуў асаблівую ўвагу на аднаўленне спустошаных губерніяў, на паслабленне ўзнікшага голаду і наогул на беспарадкі ў кіраванні — няздольнасць і бяздзейнасць адміністрацыі, ліхаімства і інш. У [[1775]] годзе Панін атрымаў звальненне.
П.І.
[[Катэгорыя:Расійскія ваенныя дзеячы]]
|