Віленска-Радамская унія: Розніца паміж версіямі

== Перадумовы ==

 

 

На сходзе ў [[1398|1398 годзе]] літоўскія і рускія князі і баяры абвясцілі Вітаўта самастойным кіраўніком дзяржавы, якая стала называцца Вялікае Княства Літоўскае, Рускае і Жамойцкае. Аднак у наступным годзе Вітаўт пацярпеў трагічную [[Бітва на Ворскле|паразу ад татараў на Ворскле]]<ref name="daniel">{{Кніга|аўтар = Daniel Stone|частка = |загаловак = |арыгінал = The Polish–Lithuanian State, 1386–1795|спасылка = http://books.google.com/books?id=LFgB_l4SdHAC&pg=PA10&as_brr=3&ei=5LRER8btCYGc6wK1zfTxBg&sig=VnMEUSy3UKvY7mW00UBj8kcmJEU|адказны = |выданне = University of Washington Press|месца = |выдавецтва = |год = 2001|том = |старонкі = 10–11|старонак = |серыя = A History of East Central Europe|isbn = 0-295-98093-1|тыраж = }}{{ref-en}}</ref>. Акрамя таго, выбухнулі паўстанні ў Смаленскім княстве, Ноўгарадскай і Пскоўскай рэспубліках<ref name="ivin">{{Кніга|аўтар = Zenonas Ivinskis|частка = |загаловак = |арыгінал = Lietuvos istorija iki Vytauto Didžiojo mirties|спасылка = |адказны = |выданне = |месца = Rome|выдавецтва = Lietuvių katalikų mokslo akademija|год = 1978|том = |старонкі = 319|старонак = |серыя = |isbn = |тыраж = }}{{ref-lt}}</ref>. Гэтыя чыннікі таксама прымушалі яго да заключэння пагаднення з [[Ягайла]]м.

== Значэнне і наступствы ==

 

 

Бакі дамовіліся пра супольны саюз для ўзаемнай абароны, што дазволіла Вітаўту зладзіць наступ супраць [[Тэўтонскі Ордэн|крыжакоў]] і ініцыяваць [[Жамойцкія паўстанні#Першае паўстанне|першае жамойцкае паўстанне]]<ref name="daniel"/>. У канчатковым выніку супольныя дзеянні літоўска-польскага хаўрусу дазволілі атрымаць вырашальную перамогу над Тэўтонскім Ордэнам у Грунвальдскай бітве.