Тройца: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
шаблон выдалены
афармленне
Радок 4:
'''Тро́йца''' ({{lang-el|Αγία Τριάδα}}, {{lang-la|Trinitas}}) — цэнтральны [[хрысціянства|хрысціянскі]] догмат, паводле якога Госпад [[Бог]] адзіны па сваёй сутнасці, але існуе ў трох асобах (іпастасях) — [[Бог Айцец|Айца]], і [[Ісус Хрыстос|Сына]], і [[Святы Дух|Святога Духа]]<ref name=ESRLBM>''[[Уладзіслаў Завальнюк|Завальнюк У.М.]]'' Энцыклапедычны слоўнік рэлігійнай лексікі беларускай мовы / У. М. Завальнюк, М. Р. Прыгодзіч, В. К. Раманцэвіч. — [[Мінск]], Изд-во Гревцова, [[2013]]. — 808 с. ISBN 978-985-6954-73-6.</ref>.
 
== Паходжанне догмату аб Троіцы ==
Вучэнне аб Святой Тройцы бярэ вытокі ў [[Стары Запавет|Старым Запавеце]], аднак канчаткова выяўлена ў [[Новы Запавет|Новым Запавеце]]. Маючы прадпасылкі ў [[Святое Пісанне|Святым Пісанні]], гэта догмат патрабаваў канчатковай фармулёўкі і пачаў распрацоўвацца [[Сусветная Царква|Сусветнай Царквою]] ў канцы [[II ст.]] у сувязі з фарміраваннем Царквы пад адзіным духоўным узначальваннем [[Тытул Папы Рымскага|Папы Вікарыя]]. У перыяд фарміравання вучэння аб Святой Тройцы вяліся вострыя дыскусіі, так званыя [[трынітарныя спрэчкі]]. Адносную [[тэалогія|тэалагічную]] завершанасць догмат аб Святой Тройцы атрымаў у [[III ст.]] і быў замацаваны на [[I Нікейскі Сабор|1-м]] ([[325]] г.) і [[І Канстанцінопальскі сабор|2-м]] ([[381]] г.). У [[381]] г. уведзена свята Святой Тройцы.
== Паходжанне догмату аб Троіцы ==
 
{{зноскі}}