Сяргей Іванавіч Селіханаў: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Творчасць: ілюстрацыя |
др →Творчасць: афармленне |
||
Радок 47:
== Творчасць ==
[[Файл:Monument of Zaslonov Orsha Selikhanov.jpg|thumb|злева|Помнік Канстанціну Заслонаву ў Оршы (1955)]]▼
У мастацкіх выставах удзельнічаў з 1940 года. Працаваў у пасляваенны час. Сяргей Селіханаў прадстаўнік старэйшага пакалення беларускіх савецкіх скульптараў, адзін з найбольш вядомых скульптараў эпохі росквіту сацыялістычнага рэалізму ў мастацтве, побач з [[Заір Ісакавіч Азгур|Заірам Азгурам]], [[Андрэй Ануфрыевіч Бембель|Андрэем Бембелем]] і [[Аляксей Канстанцінавіч Глебаў|Аляксеем Глебавым]]. Асноўная тэма яго творчасці была Вялікая Айчынная вайна.
Радок 58 ⟶ 59:
* рэльеф «Савецкая Армія ў гады Вялікай Айчыннай вайны» на Мануменце Перамогі ў Мінску (1954);
* помнік ахвярам фашызму «Няскораны чалавек» ў Хатыні (1965—1969).
▲[[Файл:Monument of Zaslonov Orsha Selikhanov.jpg|thumb|злева|Помнік Канстанціну Заслонаву ў Оршы (1955)]]
У 1950 годзе Сяргей Селіханаў удзельнічаў у афармленні беларускага павільёна на [[:ru:Всероссийский выставочный центр|ВДНГ СССР]] у Маскве, для якога былі створаны скульптурная кампазіцыя «Беларусь працоўная» і фігура савецкага партызана, героя Вялікай Айчыннай вайны К. С. Заслонава. Таксама, Сяргей Селіханаў стварыў яшчэ адзін помнік для Масквы — 5-метровую скульптуру [[Аляксандр Рыгоравіч Сталетаў|А. Г. Сталетава]], размешчаную на тэрыторыі фізічнага факультэта [[Маскоўскі дзяржаўны ўніверсітэт імя М. В. Ламаносава|МДУ]].
| |||