Каралеўства Брэтань: Розніца паміж версіямі

'''Каралеўства Брэтань''' ({{lang-fr|Royaume de Bretagne}}) — феадальная дзяржава, якае існавала ў сярэдзіне IX — пачатку X стагоддзяў на тэрыторыі паўвострава [[Брэтань]]. Каралеўства было створана ў выніку дамовы паміж [[Эрыспоэ]] (кароль у 851—857) і каралём [[Заходне-Франкскае каралеўства|Заходне-Франкскай дзяржавы]] [[Карл II Лысы|Карлам II Лысым]] у [[Анжэ]] ўвосень [[851]] года. Вяршыня магутнасці каралеўства — кіраванне [[Саламон III, кароль Брэтані|Саламона]] (кароль у 857—874), які далучыў да каралеўства заходнюю частку [[вобласць Анжу|Анжу]], [[Катантэн]] і [[Авранш]]. Пасля смерці Саламона краіна пагрузілася ў грамадзянскую вайну паміж феадаламі, якія забілі яго, што прэтэндавалі на тытул караля, [[Паскветэн]]ам і [[Гурван]]ам. Брат Паскветэна, [[Ален I Вялікі]] (кароль у 874—907), быў апошнім каралём Брэтані. Пасля яго смерці ў [[907]] годзе, Брэтань патрапіла пад уладу кіраўнікоў [[Герцагства Нармандыя|Нармандыі]], а ў 930-х гадах, заваяваўшы незалежнасць, стала герцагствам, фактычна застаючыся незалежнай дзяржавай аж да 1532 года, калі адбылося яе канчатковае далучэнне да [[Францыя|Францыі]].