'''Канстанці́н Пятс''' (эст. {{lang-et|Konstantin Päts;}}) [[{{ДН|23 лютага]] [[|2|1874]] г.}}, Ліфляндская губерня — [[{{ДС|18 студзеня]] [[|1|1956]]}}, Калінінская вобласць) — эстонскі дзяржаўны і палітычны дзеяч. 1-ы [[Прэзідэнт Эстоніі]].
== Біяграфія ==
[[12 сакавіка]] [[1934 года]] будучы [[Прэм'ер-міністр Эстоніі|прэм'ер-міністрам Эстоніі]] ў паўнамоцтвах [[Дзяржаўны старэйшына Эстоніі|Дзяржаўнага старэйшыны]] ажыццявіў разам з Ёханаа[[Ёхан ЛайдонерамЛайдонер|Ёхана ваенныЛайдонерам]] дзяржаўны пераварот. У выніку ваеннага перавароту было ўстаноўлена аўтарытарнае кіраванне і абвешчана аб стане надзвычайнага становішча. Пятс быў абвешчаны Дзяржаўным пратэктарам [[Эстонія|Эстоніі]] (Riigihoidja). Усе палітычныя партыі былі забаронены, ўведзеная цэнзура прэсы. Сваімі дзеяннямі Пятс не дапусціў перамогі на выбарах вапсаў (ветэранаў Вызваленчай вайны) — вельмі правага руху, які арыентаваўся на таталітарныя рэжымы тагачасных Італіі і Германіі. У [[1938 годзе]] быў абраны прэзідэнтам.
Пятс страціў ўладу ў чэрвені [[1940 года]] ў перыяд правядзення мерапрыемстваў па далучэнні Эстоніі да [[СССР]]. Ён быў арыштаваны савецкімі ўладамі і дэпартаваны разам з сям'ёй у ссылку ў [[горад Уфа]] ў канцы ліпеня 1940 года — яшчэ да афіцыйнага далучэння дзяржавы да СССР, які адбыўся 6-га жніўня таго ж года. Пазней ён быў пасаджаны ў турму без прад'яўлення абвінавачвання. Толькі ў [[1952 годзе]] Пятсу абвесцілі прысуд — 25 гадоў пазбаўлення волі.
