Валянцін Віктаравіч Волкаў: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Літаратура: дапаўненне |
афармленне |
||
Радок 25:
| вікісховішча =
}}
'''Валянцін Віктаравіч Волкаў''' ({{ДН|19|4|1881|7}}, г. [[Горад Ялец|Ялец]] [[Арлоўская губерня|Арлоўскай губерні]], цяпер [[Ліпецкая вобласць]], [[Расія]] — {{ДС|8|11|1964}}, г. [[Горад Мінск|Мінск]]) — беларускі [[жывапіс]]ец, [[народны мастак Беларусі]] (1955), прафесар (1957). Аўтар малюнка [[Герб Беларускай ССР|герба БССР]]
|аўтар =
|частка = Волков Валентин Викторович
|загаловак = Биографический справочник
|арыгінал =
|спасылка =
|адказны =
|выданне =
|месца = Мн.
|выдавецтва = «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки
|год = 1982
|том = 5
|старонкі = 121
|старонак = 737
|серыя =
|isbn =
|тыраж =
}}</ref>.
== Біяграфія ==
Радок 33 ⟶ 50:
Валянцін Волкаў паходзіў з сям'і рускіх мастакоў [[Арлоўская губерня|Арлоўскай губерні]]. Дзед быў першым прафесійным мастаком. Ён быў прыгонным, гаспадар аддаў яго ў вучылішча жывапісу і скульптуры, але пан за некалькі месяцаў да заканчэння вучэння забраў яго з вучэльні, каб не даваць яму вольную. Бацька яго таксама быў прафесійным мастаком жанрыстам і партрэтыстам ў [[Горад Ялец|Яльцы]]. З самага дзяцінства ён рос сярод карцін і мастакоў, альбом не пакідаў яго рук, у ім былі накіды, копіі.
Валянцін Волкаў
=== Адукацыя ===
Вучыўся ў Пензенскім мастацкім вучылішчы (1901—1907) у {{нп3|Канстанцін Апалонавіч Савіцкі|К. А. Савіцкага|ru|Савицкий, Константин Аполлонович}}, {{нп3|Аляксей Фёдаравіч Афанасьеў|А. Ф. Афанасьева|ru|Афанасьев, Алексей Фёдорович}}, {{нп3|Імператарская Акадэмія мастацтваў|Вышэйшым мастацкім вучылішчы пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў|ru|Императорская Академия художеств}} (Санкт-Пецярбург, 1907—1915) у {{нп3|Васіль Яўменіевіч Савінскі|В. Я. Савінскага|ru|Савинский, Василий Евмениевич}}, [[Павел Пятровіч Чысцякоў|П. П. Чысцякова]]<ref name="БС"/>.
=== Сталае жыццё ===
Удзельнік выставак з 1903 года.
Жыў на Беларусі з 1919<ref name="БС"/>, у Мінску з 1929 года.
Выкладаў у [[Горад Веліж|Веліжскай]] народнай мастацкай школе і Педагагічным інстытуце (1919—1923), [[Віцебскае народнае мастацкае вучылішча|Віцебскім мастацкім тэхнікуме]] (1923—1929), кіраваў мастацкай студыяй [[Саюз архітэктараў БССР|Саюза архітэктараў БССР]] (Мінск, 1933—1935), мастацкай студыяй юных талентаў пры Доме народнай творчасці (Мінск, 1935—1941), выкладаў у [[Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава|Мінскім мастацкім вучылішчы]] (1947—1949), [[Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў|Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце]] (1953—1964), з 1957 года — загадчык кафедры малюнка. Прафесар (1961).▼
▲Выкладаў у [[Горад Веліж|Веліжскай]] народнай мастацкай школе і Педагагічным інстытуце (1919—1923), [[Віцебскае народнае мастацкае вучылішча|Віцебскім мастацкім тэхнікуме]] (1923—1929), кіраваў мастацкай студыяй [[Саюз архітэктараў БССР|Саюза архітэктараў БССР]] (Мінск, 1933—1935), мастацкай студыяй юных талентаў пры Доме народнай творчасці (Мінск, 1935—1941), выкладаў у [[Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава|Мінскім мастацкім вучылішчы]] (1947—1949), [[Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў|Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце]] (1953—1964), з
Сябра «Общества независимых» (Санкт-Пецярбург, 1911—1913), камітэта «Художественно-артистической ассоциации» (Санкт-Пецярбург, 1912), «{{нп3|Община художников|Общины художников|ru|Община художников (общество)}}» (Санкт-Пецярбург, 1914—1920), Віцебскага філіяла Усебеларускай асацыяцыі мастакоў (1927—1929). Сябра Саюза савецкіх мастакоў БССР (з 1940).
Радок 52 ⟶ 71:
У [[1918]] годзе ў [[Горад Санкт-Пецярбург|Петраградзе]] ён займаўся убраннем горада да 1-й гадавіны [[Кастрычніцкая рэвалюцыя|Кастрычніцкай рэвалюцыі]] (эскізы пано «Уся ўлада Саветам», «Штурм Зімняга»). Эскізы гэтага свята знаходзяцца ў [[Дзяржаўны Рускі музей|Дзяржаўным рускім музеі]].
Адзін з першых беларускіх жывапісцаў стварыў вобраз [[Уладзімір Ільіч Ленін|У. І. Леніна]] (
У 1920-30-я гады стварыў шэраг манументальных твораў-пано: «Індустрыялізацыя», «Калектывізацыя» (абодва ў 1930) для мытні на станцыі [[Пасёлак Негарэлае|Негарэлае]], дэкаратыўны фрыз «Кастрычнік на Беларусі» для павільёна БССР на Усесаюзнай сельскагаспадарчай выстаўцы ў Маскве (1939)<ref name="БС"/>.
Ілюстраваў і аформіў шэраг кніг для [[Беларусь, выдавецтва|Дзяржаўнага выдавецтва БССР]] (1928—1941). Стварыў сюжэтна-тэматычныя карціны, прысведчаныя гістарычнаму мінуламу Беларусі, грамадзянскай вайне ў Расіі і [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайне]], сучаснасці.
Творам Волкава ўласцівы рэалізм вобразаў, складанасць кампазіцыйных пабудоў, у якіх адчуваецца ўплыў традыцый акадэмічнай школы, стрыманая каляровая гама, дакладнасць дэталей. Сярод работ «Кастусь Каліноўскі» (1923), «Барыкады» (1923), «Малатабоец» (1926), «Партызаны» (1928), «Мінск 3 ліпеня 1944 года», «Студэнты» і інш. У партрэтным жанры прадаўжаў традыцыі псіхалагічнага партрэта рускага рэалістычнага мастацтва 2-й паловы 19 ст. Імкнуўся да глыбокага пранікнення ў характар людзей, адлюстравання іх грамадзянскай значнасці. Сярод лепшых твораў: партрэты [[Максім Адамавіч Багдановіч|М. Багдановіча]] (1927), мастака [[Мікалай Іванавіч Гусеў|М. Гусева]] (1950), [[Максім Горкі|М. Горкага]] (1951), партрэты дзеячаў [[Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы|тэатра імя Я. Купалы]], партрэт хірурга Ю. Лося і інш<ref name="БС"/>. Шырокую вядомасць атрымала яго велізарная кампазіцыя «Мінск 3-га ліпеня 1944 года».
Спадчына В. В. Волкава мае значную каштоўнасць: партрэты, пейзажы, эскізныя малюнкі карцін, дзе ён поруч з глыбокім псіхалагічным вобразам прадэманстраваў дасканалае валоданне пластычнай формай, тонкі густ у выкарыстанні фактурных магчымасцей алоўкавага штрыха («Трактарыстка» (1956), партрэт хірурга Р. Р. Чарковай (1960) і інш.).
{{зноскі}}
== Літаратура ==
{{commonscat|Valiancin Volkaŭ}}
* Беларускі саюз мастакоў, 1938—1998: энцыкл. давед. — Мн., 1998.
* ''Элентух И. Б.'' Валентин Викторович Волков. — М., 1956.
* В. В. Волков.—М., 1956.
== Спасылкі ==
| |||