'''Фізічны закон''' — [[Эксперымент|эмпірычна]] ўстаноўленая і выяўленаявыражаная ў строгай славеснай і/або [[Матэматыка|матэматычнай]] фармулеўцыфармулёўцы ўстойлівая сувязь паміж шматлікімі з'явамі, працэсамі і станамі целаўцел і іншых матэрыяльных аб'ектаў у [[Сусвет|навакольным свеце]].
Асноўная задача фізічнай навукі — выяўленне фізічных заканамернасцей.
Выяўленне фізічных заканамернасцяў складае асноўную задачу фізічнай навукі.
== Тлумачэнне ==
Для таго, каб нейкая сувязь магла быць названаяназывацца фізічным законам, яна павінна задавальняць наступнымнаступныя патрабаваннямпатрабаванні:
* Эмпірычная пацверджанасць. Фізічны закон лічыцца імавернымверагодным, калі ён пацверджаны шматразовымі эксперыментамі.
* Універсальнасць. Закон павінен быць справядлівы для вялікай колькасці аб'ектаў. У ідэале — для ўсіх аб'ектаў у Сусвеце.
* Устойлівасць. Фізічныя законы не мяняюцца з часам, хоць і могуць прызнавацца набліжэнніпрыбліжэннямі да больш дакладных законаў.
Фізічныя законы, як правіла, выражаюцца ў выглядзе кароткага славеснага сцвярджэння або кампактнай матэматычнай формулы:
== Законы-прынцыпы ==
[[Файл:Newtons cradle animation book.gif|thumb|180px|Ілюстрацыя да [[Другі закон Ньютана|другога закона Ньютана]]]]
Некаторыя фізічныя законы носяць універсальны характар і па сваей сутнасці з'яўляюцца вызначэннямі[[азначэнне, логіка|азначэннямі]]. Такія законы часта называюць прынцыпамі. Да іх ліку належаць, напрыклад, [[другі закон Ньютана]] (вызначэнне [[Сіла|сілы]]), закон захавання энергіі (вызначэнне [[Энергія|энергіі]]), прынцып найменшага дзеяння (вызначэнне дзеяння) і іншыя.
== Закон-следствавынікі сіметрый ==
Частка фізічных законаў з'яўляюцца простымі следствамівынікамі некаторых [[Сіметрыя|сіметрый]], якія існуюць у сістэме. Так, законы захавання паводле [[Тэарэма Нётэр|тэарэмы Нётэр]] з'яўляюцца следствамівынікамі сіметрыі [[Прастора|прасторы]] і [[час]]у. А [[прынцып Паўлі]], напрыклад, з'яўляецца следствамвынікам ідэнтычнасці электронаў (антысіметрычнасць іх [[Хвалевая функцыя|хвалевай функцыі]] адносна перастаноўкі часціц).
== Прыблізнасць законаў ==
Усе фізічныя законы ўстаноўлены з'яўляюцца следствамвопыту, з дапамогаю эмпірычных назіранняў, яныі імаверныяверагодныя з той дакладнасцю, з якою верныя эксперыментальныя назіранні. Гэта абмежаванне не дазваляе сцвярджаць, што які-небудзь з законаў носіць абсалютны характар. Вядома, што частканекаторыя законаўзаконы загадзязаведама не з'яўляюцца абсалютна дакладнымі, а ўяўляюць сабой набліжэнніпрыбліжэнні да больш дакладных. Так, законы Ньютана справядлівыя толькі для дастаткова масіўных целаўцел, якія рухаюцца з хуткасцямі, значна меншымі за [[Хуткасць святла|хуткасціхуткасць святла]]. Больш дакладнымі з'яўляюцца законы [[Квантавая механіка|квантавай механікі]] і [[Спецыяльная тэорыя адноснасці|спецыяльнай тэорыі адноснасці]]. Аднак, і яны ў сваю чаргу з'яўляюцца набліжэннемпрыбліжэннем больш дакладных ураўненняў [[Квантавая тэорыя поля|квантавай тэорыі поля]].
== Прыклады фізічных законаў ==
== Глядзіце таксама ==
* [[Закон, навука]]
* [[Фальсіфікавальнасць]]
* [[Фальсіфікаванасць]]
* <categorytree depth="1">Фізічныя законы</categorytree>
== Зноскі ==
|