Асташын: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Rymchonak перанёс старонку Асташын у Вёска Асташын
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
'''Асташын''' — адна са старэйшых вёсак Карэліцкага раёна.
{{НП-Белоруссия
 
|статус=[[Посёлок]]
== Гісторыя ==
|русское название=Астышин
'''Асташин''' ({{lang-be|Асташын}}) — адна са старэйшых вёсак Карэліцкага раёна. Упершыню ў дакументах згадваецца ў 1428 г. як уладанне вялікага князя літоўскага Вітаўта, якое ён перадаў сваей жонцы Ульяне. У далейшым маёнтак належаў Астрожскім, Чартарыйскім, а у XVI—XVII ст. Бакам, Саламярэцкім, Швыкоўскім.
|оригинальное название=Асташын
|подчинение=
|герб=
|флаг=
|ширина флага=
|ширина герба=
|lat_dir = N|lat_deg = 53|lat_min = 28|lat_sec = 05
|lon_dir = E|lon_deg = 26|lon_min = 10|lon_sec = 05
|CoordAddon=type:city_region:BY-BR
|CoordScale= 25000
|ЯндексКарта=
|размер карты страны=
|размер карты региона=
|размер карты района=
|вид региона=Область (Белоруссия){{!}}Область
|регион=Гродненская область
|регион в таблице= Гродненская область{{!}}Гродненская
|вид района=Район
|район=Кореличский район
|район в таблице= Кореличский район{{!}}Кореличский
|вид общины=Сельский совет
|община=Лукский сельский совет
|община в таблице=Лукский сельский совет{{!}}Лукский
|карта страны= <!-- альтернативная -->
|карта региона= <!-- альтернативная -->
|карта района= <!-- альтернативная -->
|внутреннее деление=
|вид главы=
|глава=
|дата основания=
|первое упоминание=
|прежние имена=
|статус с=
|площадь=
|вид высоты=
|высота центра НП=
|климат=
|население=
|год переписи=
|плотность=
|агломерация=
|национальный состав=
|конфессиональный состав=
|этнохороним=
|телефонный код=01596
|почтовый индекс=231456<ref>[http://zip.belpost.by/street/astashin-grodn-korelichskiy-lukskiy Почтовые коды РБ]</ref>
|почтовые индексы=
|цифровой идентификатор=
|категория в Commons=
|сайт=
|язык сайта=
|язык сайта 2=
|язык сайта 3=
|язык сайта 4=
|язык сайта 5=
|add1n=
|add1=
|add2n=
|add2=
|add3n=
|add3=
}}
'''Асташин''' ({{lang-be|Асташын}}) — адна са старэйшых вёсак Карэліцкага раёна. Упершыню ў дакументах згадваецца ў 1428 г. як уладанне вялікага князя літоўскага Вітаўта, якое ён перадаў сваей жонцы Ульяне. У далейшым маёнтак належаў Астрожскім, Чартарыйскім, а у XVI—XVII ст. Бакам, Саламярэцкім, Швыкоўскім.
 
У 1507 г. Асташын упамінаецца ў «Хронике Быховца» — старадаўнім беларускім летапісу ў сувязі з татарскім нападам. У 17 ст. Швыкоўскімі пабудаваны мураваны кальвінскі збор. У 1777 г. у т. зв. Асташыне «мураваным» 32 дымы. У Асташыне «драўляным» 34 дымы. Асташын (Асташын Далматаўскі) — маёнтак 1-ы ў 1777 і 1799 гг. складалі панскі двор і частка сяла Асташын, 32 двары. Асташын — маёнтак 2-гі, у 1777 і 1799 гг. складалі двор і другая частка сяла Асташын, сяла Вышкава, аколіца Рукаўчыцы, усяго 431 двор.
Радок 72 ⟶ 10:
З сакавіка 1918 г. уваходзіць у склад абвешчанай БНР. У 1921—1939 гг. Асташын у Цырынскай гміне Навагрудскага павета і ваяводства Польшчы. У верасні 1921 г. 25 двароў, 222 жыхары. У 1927 г. у маёнтку працавала сыраварня. У канцы 20-х гадоў у асадніцкай калоніі, што была створана на частцы зямель маёнтка. З 12.10.1940 г. цэнтр Асташынскага сельсавета Валеўскага, з 25.11.1940 г. Карэліцкага раёна Баранавіцкай, з 8.1. 1954 г. — Гродзенскай вобласці БССР. З 16.7.1954 г. у Кайшоўскім, з 3.9.1958 г. у Луцкім сельсавеце. У вёсцы мелася пачатковая школа. У 1940 г. створаны калгас «Бальшавік». У ім аб'ядналіся 126 гаспадарак. 14.8.1948 г. ён быў адноўлены. У наступныя гады ўваходзіла ў розныя гаспадаркі: калгасы імя Сталіна, затым «Сцяг Леніна», цяпер у калгасе «Лукі». Пачатковая школа, клуб, бібліятэка, фельчарска акушэрскі пункт, магазін. Помнік землякам, ураджэнцам вёсак Асташын, Баяры і Любанічы, якія загінулі ў 2-ю сусветную вайну.
 
Асташын — радзіма [[Ян Булгак|Яна Булгака]], майстра мастацкай фатаграфіі, этнографа, мемуарыста, і генерал палкоўніка М.Н. Нагорнага. На 1.1.2000 г. 101 двор, 197 жыхароў, веска ў сельсавеце і калгасе «Лукі». Да 1950-х гадоў захоўваўся ў адносна добрым стане ўнікальны помнік мураванага дойлідства 17 ст. — кальвінскі збор, нязначна пашкоджаны ў 2-ю сусветную вайну.