'''Сяргей Якаўлевіч Лемешаў''' (27 чэрвеня [10 ліпеня] {{ДН|||1902}}, сяло Старое Князева, [[Цвярская губерня]] - — {{ДС|27|6|1977}}, [[Масква]]) - — рускі савецкі оперны спявак (лірычны тэнар) і оперны рэжысёр, педагог. Народны артыст СССР (1950). Лаўрэат [[Сталінская прэмія|Сталінскай прэміі]] другой ступені (1941).
У 1921-19251921—1925 гадах ён вучыўся ў Маскоўскай кансерваторыі ў класе прафесара Н. Г. Райскага. З 1924 спяваў у опернай студыі К. С. Станіслаўскага пры [[Вялікі тэатр|Вялікім тэатры]], дзе акрамя іншых, выконваў партыю Ленскага (опера П. І. Чайкоўскага «[[Яўген Анегін, опера|Яўген Анегін]]»). Менавіта гэтая роля, якую Сяргей Якаўлевіч выканаў больш за 500 разоў, прынесла яму шырокую вядомасць і любоў гледачоў.
У 1926 году дэбютаваў на прафесійнай сцэне ў Свярдлоўскам тэатры оперы і балета. У 1927-19291927—1929 гадах - — саліст Рускай оперы пры Кітайска-Усходняй чыгунцы ў Харбіне. У 1929-19311929—1931 гадах - — саліст Тыфліскага тэатра оперы і балета.
У 1931 Лемешаў быў запрошаны ў [[Вялікі тэатр]], дзе дэбютаваў у партыях цара Берандзея (Снягурка), Джэральда (Лакме) і Ленскага (Яўген Анегін). Разам з [[Іван Сямёнавіч Казлоўскі|І. С. Казлоўскім]] Лемешаў быў вядучым тэнарам да 1957 года, перыядычна працягваў выступаць у Вялікім тэатры да 1965 года. Выканаў мноства партый: Ляўко ("«Майская ноч"»), Індыйскі госць («Садко») у операх Рымскага-Корсакава, Баян («Руслан і Людміла» М. І. Глінкі), Дуброўскі (аднайменная опера Э. Ф. Напраўніка), а таксама Герцаг («[[Рыгалета]]») , Альфрэд («[[Травіята]]») у операх [[Джузэпэ Вердзі]], Граф Альмавіва («Севільскі цырульнік» Джаакіна Расіні), Фауст (аднайменная опера Шарля Гуно) і інш.