Марыя Калас: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 25:
Вучылася ў Афінскай кансерваторыі. Дэбютавала ў [[Афіны|Афінах]] (1938). 3 1950 салістка буйнейшых оперных тэатраў свету «[[Ла Скала]]» ([[Мілан]]), «[[Ковент-Гардэн]]» ([[Лондан]]), опернага тэатра [[Чыкага]], «Метраполітэн-опера» ([[Нью-Ёрк]]).
 
Валодала голасам вял.вялікага дыяпазону, выключным артыстызмам, майстэрствам [[бельканта]]. Сярод партый: Медэя («Медэя» [[Л. Керубіні]]), Лючыя, Ганна Балейн («Лючыя ды Ламермур», «Ганна Балейн» [[Г. Даніцэці]]), Норма, Аміна, Імагена («Норма», «Самнамбула», «Пірат» [[В. Беліні]]), Віялета («Травіята» [[Дж. Вердзі]]), Тоска, Чыо-Чыосан (аднайм. оперы [[Дж. Пучыні]]), Разіна («Севільскі цырульнік» [[Дж. Расіні]], Кармэн («Кармэн» [[Ж. Бізэ]]).
 
Марыя Калас не абмяжоўвалася віртуознымі [[каларатура]]мі ў операх, а ператварыла свой голас у галоўны выразны сродак. Яна стала ўніверсальнай спявачкай з рэпертуарам ад класічных [[opera seria|опер-серыя]] тыпу [[Вясталка, опера|«Вясталкі»]] [[Гаспарэ Спанціні|Спанціні]] да апошніх опер [[Джузэпэ Вердзі|Вердзі]], [[верызм|верысцкіх]] опер [[Джакама Пучыні|Пучыні]] і музычных драм Вагнера.