Сонца: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др крыніца - ru:Солнце |
др крыніца - ru:Солнце |
||
Радок 85:
У год на Зямлі можа адбывацца ад 2 да 5 сонечных зацьменняў, з якіх не больш за два — поўныя або кольцападобныя<ref name="totality">{{Cite book| last = Littmann | first = Mark | coauthors = Fred Espenak, Ken Willcox. | title = Totality: Eclipses of the Sun | publisher = Oxford University Press | year = 2008 | pages = 18—19 | isbn = 0199532095}}</ref><ref>Пять солнечных затмений наблюдалось в 1935 году. {{Cite book|chapterurl=http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEcat5/SE1901-2000.html|last=[[NASA]]|chapter=Five Millennium Catalog of Solar Eclipses|date=6 September 2009|url=http://eclipse.gsfc.nasa.gov/eclipse.html|title=NASA Eclipse Web Site|others=[[Fred Espenak]], Project and Website Manager|accessdate=26 January 2010}}</ref>.. У сярэднім за сто гадоў адбываецца 237 сонечных зацьменняў, з якіх 160 — частковыя, 63 — поўныя, 14 — кольцападобныя<ref name="Meeus">{{cite book|author=Meeus J.|title=Mathematical astronomy morsels|publisher=Wilmann-Bell, Inc|year=1997|isbn=0943396}}</ref>. У пэўным пункце зямной паверхні зацьменні ў вялікай фазе адбываюцца досыць рэдка, яшчэ радзей назіраюцца поўныя сонечныя зацьменні. Так, на тэрыторыі Масквы з XI па XVIII стагоддзе можна было назіраць 159 сонечных зацьменняў з фазай больш 0,5, з якіх усяго 3 поўных (11.08.1124, 20.03.1140 и 7.06.1415)<ref>''Святский Д. О.'' Астрономия Древней Руси / Автор предисловия, комментариев, дополнений — М. Л. Городецкий. — М.: Русская панорама, 2007.</ref>.
Поўныя сонечныя зацьменні дазваляюць назіраць [[Сонечная карона|карону]] і бліжэйшыя наваколлі Сонца, што ў звычайных умовах вельмі абцяжарана (хоць з 1996 года [[астраном]]ы атрымалі магчымасць пастаянна аглядаць наваколлі нашай зоркі дзякуючы працы спадарожніка SOHO ({{lang-en|Solar and Heliospheric Observatory}} — сонечная і геліясферная абсерваторыя). Французскі навуковец П'ер Жансен падчас поўнага сонечнага зацьмення ў [[Індыя|Індыі]] 18 жніўня 1868 г. упершыню даследаваў [[Храмасфера|храмасферу]] Сонца і атрымаў спектр новага хімічнага элемента. Гэты элемент назвалі ў гонар Сонца — [[Гелій|геліем]]<ref>{{артыкул|аўтар= Kochhar, R. K.|
== Гл. таксама ==
|