Царква ў імя святога прападобнага Сергія Раданежскага (Мілавіды): Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Чаховіч Уладзіслаў перанёс старонку Царква ў імя святога прападобнага Сергія Раданежскага, Мілавіды. у [[Царква ў імя святога прападоб...
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{Храм
Царква ў імя святога вялебнага Сергія Раданежскага пабудавана ў 1865 годзе. Казной было выдаткавана 6991 рубель 69 капеек.
|Тып храма = Праваслаўны храм
Настаяцелем храма быў Васіль Кудраўцаў, рукапаложаны 14 лістапада 1888 года.
|Беларуская назва = Царква Святога Сергія Раданежскага
|Арыгінальная назва =
| Выява =
| Подпіс выявы = =
| Шырыня выявы =
|Сучасны статус =
|Краіна = Беларусь
|Краіна2 =
|Назва месцазнаходжання = Вёска
|Месцазнаходжанне = Мілавіды
|lat_dir = |lat_deg = 52|lat_min = 54|lat_sec =5.02
|lon_dir = |lon_deg = 25|lon_min = 51|lon_sec =3.23
|region =
|CoordScale =
|Канфесія = Беларуская праваслаўная царква
|Епархія = Пінская і Лунінецкая
|Добрапрыстойнасць =
|Тып будынка =
|Архітэктурны стыль = псеўдарускі стыль
|Аўтар праекта =
|Будаўнік =
|Заснавальнік =
|Першае згадванне =
|Заснаванне =
|Асноўныя даты = {{Славутасць/Даты||||||}}
|Скасаваны =
|Пачатак будаўніцтва = 1865
|Заканчэнне будаўніцтва = 1865
|Рэліквіі =
|Сучасны стан =
|Сайт =
|Commons =
}}
'''Царква ў імя святога вялебнага Сергія Раданежскага''' — праваслаўная царква ў в. [[Мілавіды]] на могілках. Помнік архітэктуры [[сінадальны накірунак|сінадальнага накірунку]] [[рэтраспектыўна-рускі стыль|рэтраспектыўна-рускага стылю]].
 
== Гісторыя ==
У вёсцы Мілавіды раней існавалі спачатку Барысаглебская царква. Першае апісанне драўлянай Барысаглебскай царквы вёскі Мілавіды маецца ў дакументах Візітаў [[Уніяцкая царква на Беларусі|уніяцкіх]] цэркваў Мінскага і Навагрудскага сабораў 1680–1682 1680—1682 гг., што захоўваюцца ў [[Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі|Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі]]. Царква была пабудавана па фундацыі паноў Баканоўскага і [[войскі мсціслаўскі|мсціслаўскага войскага]] Корсака[[Корсак]]а. Святаром прыходу быў Раман Трахімовіч. Прыход аб’ядноўваўаб'ядноўваў 112 прыхаджан.
 
УПазней выданні “Гродненский православно-церковный календарь. Православие в Брестско-Гродненской земле в конце XIX века” згадваецца мураваная царкваз мураванай званіцай, абнесеная драўлянай агароджай, узведзеная ў в. Мілавіды на сродкі ўрада і вернікаў. Пры царкве было заснавана брацтва з 1891 года, царкоўна-прыходскае папячыцельства, працавала царкоўная школа ў Навасадах з 19 навучэнцамі хлопчыкамі і народнае вучылішча ў Мілавідах з 50 навучэнцамі хлопчыкамі. На могілках пры вёсцы Навасады размяшчалася старадаўняя закінутая царква. У вёсцы Мілавіды раней існавалі спачатку Барысаглебская царква, затыміснавала царква ў гонар УводзінУвядзення у храм Прасвятой Багародзіцы, на месцы апошняй стаяў высокі васьміканечны крыж пасярод закінутых могілак. З папярэдніх цэркваў захаваліся храмавыя [[Ікона|іконы]], якія размяшчаюцца ў дзеючым храме. Настаяцелем храма быў Васіль Кудраўцаў, рукапаложаны 14 лістапада 1888 года.
 
ЦаркваМуравана царква ў імя святога вялебнагапрападобнага [[Сергій Раданежскі|Сергія Раданежскага]] пабудавана ў [[1865]] годзе. Казной было выдаткавана 6991 рубель 69 капеек. Настаяцелем храма быў Васіль Кудраўцаў, пасвечаны [[14 лістапада]] [[1888]] года.
У склад прыхода ўваходзілі вёскі Мілавіды, Кадычыцы, Кулікі, Навасады, Скарынкі, Ямічна. Да царквы належала 934 прыхаджан мужчын і 904 жанчын, а разам 1838 чалавек.
 
У выданні «''Гродненский православно-церковный календарь. Православие в Брестско-Гродненской земле в конце XIX века''» згадваецца мураваная царкваз мураванай званіцай, абнесеная драўлянай агароджай, узведзеная ў в. Мілавіды на сродкі ўрада і вернікаў. Пры царкве было заснавана брацтва з [[1891]] года, царкоўна-прыходскае папячыцельства, працавала царкоўная школа ў [[Навасады|Навасадах]] з 19 навучэнцамі хлопчыкамі і народнае вучылішча ў Мілавідах з 50 навучэнцамі хлопчыкамі. На могілках пры вёсцы Навасады размяшчалася старадаўняя закінутая царква.
Памятныя кніжкі Гродзенскай губерніі захавалі нам імёны яшчэ некаторых настаяцеляў Царквы ў імя святога вялебнага Сергія Раданежскага вёскі Мілавіды: Андрэй Жэброўскі (1877), Антоній Навіцкі (1882), Васіль Кудраўцаў (1888-1908), Якаў Іллюкевіч (1909-1915), (даты пададзены па гадах выхаду Памятных кніжак Гродзенскай губерніі).
 
У склад прыхода ўваходзілі вёскі [[Мілавіды]], [[Кадычыцы]], [[Кулікі]], [[Навасады]], [[Скарынкі]], [[Ямічна]]. Да царквы належала 934 прыхаджан мужчын і 904 жанчын, а разам 1838 чалавек.
На могілках. Пабудавана ў 1863-67 гг. з цэглы.
Помнік архітэктуры сінадальнага накірунку рэтраспектыўна-рускага стылю. Чатырохчасткавую аб’ёмна-прасторавую кампазіцыю фарміруюць 3-ярусная 4-гранная званіца, трапезная, папярочная прамавугольная ў плане малітоўная зала, апсіда. У сілуэце пануюць цыбулепадобныя галоўкі над дахам галоўнага аб’ёму і сферычным купалам званіцы. Фасады расчлянёны арачнымі аконнымі праёмамі, руставанымі архівольтамі.
== Літаратура ==
Праваслаўныя храмы Беларусі / А.М. Кулагін, З.Э. Герасімовіч, У.П. Свентахоўскі. - Мн., БелЭн, 2007. –стар. 263-264.
 
Памятныя кніжкі Гродзенскай губерніі захавалі нам імёны яшчэ некаторых настаяцеляў Царквы ў імя святога вялебнага Сергія Раданежскага вёскі Мілавіды: Андрэй Жэброўскі (1877), Антоній Навіцкі (1882), Васіль Кудраўцаў (1888-1908), Якаў Іллюкевіч (1909-1915), (даты пададзены па гадах выхаду Памятных кніжак Гродзенскай губерніі).:
«Візіты уніяцкіх цэркваў Мінскага і Навагрудскага сабораў 1680 – 1682 гг.» / Укладальнік Д.В.Лісейчыкаў. – Мінск: І.П.Логвінаў, 2009. – 270 с., стар. 130.
* Андрэй Жэброўскі (1877);
* Антоній Навіцкі (1882);
* Васіль Кудраўцаў (1888—1908);
* Якаў Іллюкевіч (1909—1915).
 
== Архітэктура ==
Помнік архітэктуры сінадальнага накірунку рэтраспектыўна-рускага стылю. Чатырохчасткавую аб’ёмнааб'ёмна-прасторавую кампазіцыю фарміруюць 3-[[Ярус, архітэктура|трох'ярусная]] 4-граннаячатырогранная [[званіца]], [[трапезная]], папярочная прамавугольная ў плане [[малітоўная зала]], [[апсіда]]. У сілуэце пануюць [[цыбулепадобныя галоўкі]] над дахам галоўнага аб’ёмуаб'ёму і сферычным купалам[[купал]]ам званіцы. Фасады расчлянёны арачнымі аконнымі праёмамі, руставанымі[[руст]]аванымі архівольтамі[[архівольт]]амі.
 
== Літаратура ==
* Праваслаўныя храмы Беларусі / А. М.  Кулагін, З. Э.  Герасімовіч, У. П.  Свентахоўскі. - — Мн., БелЭн, 2007. –стар-стар. 263-264263—264.
* «Візіты уніяцкіх цэркваў Мінскага і Навагрудскага сабораў 1680 – 1682 1680—1682 гг.» / Укладальнік Д. В. Лісейчыкаў. — Мінск: І. П. Логвінаў, 2009. — 270 с., стар. 130.
* Гродненский православно-церковный календарь. Православие в Брестско-Гродненской земле в конце XIX века, издание второе, Воронеж 1899г1899 г.
* Памятныя кніжкі Гродзенскай губерніі на 1877, 1882, 1890, 1892, 1896, 1897, 1902, 1904, 1906, 1908, 1909, 1912, 1915 гады.
 
== Спасылкі ==
Гродненский православно-церковный календарь. Православие в Брестско-Гродненской земле в конце XIX века, издание второе, Воронеж 1899г.
* {{radzima|233}}
* {{ГБ|http://globus.tut.by/milovidy/index.htm#church}}
* {{hram.by|866}}
 
[[Катэгорыя:Праваслаўныя храмы Беларусі]]
Памятныя кніжкі Гродзенскай губерніі на 1877, 1882, 1890, 1892, 1896, 1897, 1902, 1904, 1906, 1908, 1909, 1912, 1915 гады.
[[Катэгорыя:Храмы Баранавіцкага раёна]]
[[Катэгорыя:З'явіліся ў 1865 годзе]]
[[Катэгорыя:Збудаванні Беларусі ў псеўдарускім стылі]]