Граф: Розніца паміж версіямі

'''Граф''' (ад {{lang-de|graf, gravo, gravio}} "«правадыр"»; {{lang-pl|hrabia}}; {{lang-en|earl, count}}; {{lang-fr|marquis, comte}} ад {{lang-la|comes}} — - "«спадарожнік"») - — асоба якая носіць гэты [[тытул]], [[дваране|дваранскі]] [[тытул]] вышэй [[барон]]а, у Ранняе Сярэднявечча ([[VI]]-—[[VIII]] ст.) ў [[Заходняя Еўропа|Заходняй Еўропе]] вышэйшая каралеўскае службовая асоба, дзяржаўны чыноўнік. У феадальную эпоху - — [[феадал]]ьны ўладар, па ўласнасці эквівалентны [[герцаг]]скаму рангу. У канцы феадальнай эпохі - — спадчынны дваранскі (памешчыцкі), [[Саслоўе|саслоўны]] тытул.

* Тытул графа паўстаў у [[IV]] стагоддзі ў [[Рымская імперыя|Рымскай імперыі]] і першапачаткова прысвойваўся вышэйшым [[саноўнік]]ам (напрыклад {{lang-de|Comes sacrarum largitionum}} - — галоўны [[казначэй]]).

* У [[Франкі|Франкскай]] [[Імперыя|імперыі]] граф валодаў з [[VI]] ст. ў сваёй акрузе (графстве) судовай, адміністрацыйнай і ваеннай уладай. Паводле пастановы "«Керсійскій капітулярій"» [[Карл II Лысы|Карла II Лысага]] [[877]]  г. пасада і валодання графа стала спадчыннай.

* У перыяд феадальнай раздробленасці - — феадальны валадар графства, затым (з ліквідацыяй феадальнай раздробненасці) тытул вышэйшага дваранства (жанчына — - "«графіня"»). У якасці тытула фармальна працягвае захоўвацца ў большасці краін [[Еўропа|Еўропы]] з [[Манархія|манархічнай]] формай праўлення.

* У [[Рэч Паспалітая|Польшчы]] тытул графа мог давацца [[Кароль|каралём]], замежнымі [[манарх]]амі, а пазней і [[Сойм|сеймам]]. Тытул ліквідаваны паводле "«сакавіцкай"» Канстытуцыяй [[1921]] года.

* У [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] тытул уведзены [[Пётр I, імператар расійскі|Пятром I]] (першым яго атрымаў ў [[1706]]  г. Б.  П.  Шереметев). У канцы [[XIX]] ст. было больш за 300 графскіх родаў. Графскі тытул у Расіі быў ліквідаваны [[Дэкрэт]]ам УЦВК і Саўнаркама ад 11 лістапада [[1917]]  г..

* за ред. академіка АН УРСР О.  С.  Мельничука, "«Словник іншомовних слів"», м. Київ, 1985 р., с. 221;

* «Современный толковый словарь русского языка», Ридерз Дайджест, г. Москва, 2004  г. ISBN 5-89355-108-7, с. 140;

* Брокгауз и Ефрон, "«Энциклопедический словарь"» (в 86 томах), г. СПб, 1890—1907  гг..