Канстанцін-Васіль Канстанцінавіч Астрожскі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
др clean up, replaced: дынастыя → род using AWB |
||
Радок 6:
| подпіс =
| герб = POL COA Ostrogski.svg
| подпіс герба =
| тытул = [[Ваяводы кіеўскія|Ваявода кіеўскі]]
Радок 38:
| рэгент1 =
| рэгент1перыядпачатак =
| рэгент1перыядканец =
| прэм'ер =
Радок 46:
| губернатар =
| віцэ-губернатар =
| каментар =
| дата нараджэння = 12.2.1524
Радок 53:
| месца смерці = {{МС|Астрог||}}
| пахаваны =
|
| бацька =
| маці =
Радок 59:
| жонка =
| у шлюбе =
| дзеці =
| гады службы =
Радок 66:
| званне =
| камандаваў =
| бітвы =
| навуковая сфера =
| месца працы =
| вядомы як =
| партыя =
Радок 86:
== Радавод ==
Першым вядомым прадстаўніком роду Астрожскіх быў [[Даніла Астрожскі]], які жыў на [[Валынь|Валыні]] ў сяр. [[14 ст.]]. Яго сын [[Фёдар Данілавіч]] (2-я пал. [[15 ст.]]), удзельнік [[Грунвальдская бітва|Грунвальдскай бітвы]] і [[Гусіцкія войны|Гусіцкіх войнаў]], у канцы жыцця стаў інакам [[Кіева-Пячэрская лаўра|Кіева-Пячэрскай лаўры]] пад імем Феадосій. За набожнае і падвіжніцкае жыццё яшчэ ў [[16 ст.]] быў прылічаны да святых.
[[Канстанцін Іванавіч Астрожскі]] ([[1460]] — [[1530]]), вялікі гетман літоўскі, памёр у [[1530]] ў [[Тураў|Тураве]], а пахаваны ў Успенскім саборы Кіева-Пячэрскай лаўры, дзе ёсць надмагілле з яго выяваю.
Радок 92:
== Жыццяпіс ==
[[Выява:KOstrogski.jpg|thumb|Канстанцін-Васіль Астрожскі (фрагмент карціны кан. 16 ст.)]]
Нарадзіўся Канстанцін-Васіль Астрожскі у Тураве, там правёў дзяцінства і юнацтва. Пасля смерці бацькі выхоўваўся маці — [[Аляксандра Сямёнаўна|Аляксандрай Сямёнаўнай]] з роду князёў [[Род Алелькавічаў|Алелькавічаў]]. У доме бацькоў князь Канстанцін атрымаў добрую адукацыю і выхаванне ў духу праваслаўя. Дасягнуўшы паўналецця, Канстанцін-Васіль ажаніўся з Сафіяй з Тарноўскіх, галіцкіх магнатаў і графаў. У 27 гадоў ён займаў пасаду старасты ўладзімірскага, у 32 гады стаў [[ваяводы кіеўскія|кіеўскім ваяводам]].
З узростам князь стаў свядомым і глыбока перакананым прыхільнікам праваслаўя, быў сярод тых нямногіх магнатаў. Хоць афіцыйна вышэйшым ктытарам у Кіеўскай мітраполіі лічыўся кароль, на справе Астрожскі быў найбольш значнай асобай сярод міран у справе ўладкавання [[праваслаўная царква|праваслаўнай царквы]]. Канстанцінопальскі патрыярх Іерамія II, высока ацэньваючы пабожныя памкненні князя ў адносінах да Царквы, у сваіх граматах называў яго захавальнікам і паборнікам ладу ў Царкве на ўсіх паўднёва-заходніх землях [[ВКЛ|Вялікага княства Літоўскага]]. У сваіх уладаннях Астрожскі заснаваў больш чым 600 цэркваў і 20 манастыроў, пры многіх з іх дзейнічалі шпіталі і школы.
Князь К. К. Астрожскі быў найбольш аўтарытэтным сярод абаронцаў Праваслаўнай царквы ва ўмовах падрыхтоўкі і заключэння [[Берасцейская унія|Берасцейскай уніі]]. Пра сваю нязгоду з афіцыйнай палітыкай Рэчы Паспалітай ён неаднойчы заяўляў на сейме Польска-Літоўскай дзяржавы, звяртаўся з пасланнямі да караля, жыхароў Рэчы Паспалітай, да праваслаўных епіскапаў. Ён быў арганізатарам і актыўным удзельнікам праваслаўнага сабора 1596 г., які праходзіў у [[Брэсце]] адначасова з уніяцкім пад кіраўніцтвам [[Нікіфар Кантакузін|Нікіфара Кантакузіна]] – пасланніка [[Канстанцінопальскі патрыярхат|Канстанцінопальскага патрыярха]]. Пасля падпісання уніі князь працягваў барацьбу ў абарону правоў праваслаўных.
|