Панторма: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне, вікіфікацыя, афармленне
Радок 9:
|месца нараджэння = Панторма, прыгарад [[Эмполі]]
|дата смерці = 02.01.1557
|месца смерці = г. [[Горад Фларэнцыя|Фларэнцыя]]
|грамадзянства =
|нацыянальнасць = італьянец
Радок 17:
|працы =
|заступнікі =
|уплыў = [[Леанарда да Вінчы]] <br /> [[Андрэа дэль Сарта]] <br />[[{{нп3|П'ероера дзі Козіма]]||ru|Пьеро ди Козимо}}
|уплыў на = [[{{нп3|Джавані Батыста Нальдзіні]]||ru|Нальдини, Джованни Баттиста}}
|узнагароды =
|вікісховішча = Category:Jacopo Pontormo
}}
'''Панторма''' (сапраўднае імя ''Jacopo Carucci''; [[24 мая]] [[1494]], Панторма, цяпер прыгарад [[Эмполі]] — [[2 студзеня]] [[1557]], г. [[Горад Фларэнцыя|Фларэнцыя]]) — італьянскі [[жывапіс]]ец, прадстаўнік [[фларэнтыйская{{нп3|Фларэнтыйская мастацкая школа|фларэнтыйскай школы]]|uk|Флорентійська художня школа}}, адзін з заснавальнікаў [[маньерызм]]у.
 
== Творчасць ==
[[Выява:Pontormo-Visitazione1.jpg|thumb|left250px|300px{{нп3|Сустрэча Марыі і Елізаветы, Панторма|Сустрэча Марыі і Елізаветы|it|Visitazione di Carmignano}}. [[1529]]. Царква Сан-Мікеле, [[КарміньянаКармін'яна]]]]
У дзесяцігадовым узросце, страціўшы бацьку, Панторма адправіўся ў Фларэнцыю, дзе і правёў усё сваё жыццё. Ён вучыўся ў [[П'еро дзі Козіма]] і [[Андрэа дэль Сарта]]. У ранніх працах адбіваецца ўплыў [[Леанарда да Вінчы]] і [[Андрэа дэль Сарта|Сарта]] (роспіс [[люнет, архітэктура|люнеты]] на віле [[Медычы]] ў [[Поджа-а-Каяна]]). Позні вялікі ўплыў на яго творчасць аказала знаёмства з [[гравюра]]мі [[Альбрэхт Дзюрэр|Дзюрэра]]. Паступова Панторма адыходзіць ад традыцыі [[Рэнесанс]]у. Значныя працы: «Хрыстос ва Эмаусе», 1525, [[Уфіцы]], [[Фларэнцыя]]; «Мадонна са святым Іосіфам і Іаанам Хрысціцелем», [[Эрмітаж]], Санкт-Пецярбург; «Сустрэча Марыі і Елізаветы», царква Сан-Мікеле, [[Карміньяна]], 1528—1530.
[[Выява:Pontormo-Visitazione1.jpg|thumb|250px|Сустрэча Марыі і Елізаветы. [[1529]]. Царква Сан-Мікеле, [[Кармін'яна]]]]
У дзесяцігадовым узросце, страціўшы бацьку, Панторма адправіўся ў Фларэнцыю, дзе і правёў усё сваё жыццё. Ён вучыўся ў [[{{нп3|П'ероера дзі Козіма]]||ru|Пьеро ди Козимо}} і [[Андрэа дэль Сарта]]. У ранніх працах адбіваецца ўплыў [[Леанарда да Вінчы]] і [[Андрэа дэль Сарта|Сарта]] (роспіс [[люнет, архітэктура|люнеты]] на віле [[Род Медычы|Медычы]] ў [[{{нп3|Поджа-а-Каяна]]||ru|Поджо-а-Кайано}}). Позні вялікі ўплыў на яго творчасць аказала знаёмства з [[гравюра]]мі [[Альбрэхт Дзюрэр|Дзюрэра]]. Паступова Панторма адыходзіць ад традыцыі [[РэнесансАдраджэнне|Рэнесансу]]у. Значныя працы: «{{нп3|Хрыстос ва Эмаусе||it|Cena in Emmaus (Pontormo)}}», 1525, [[Уфіцы]], [[Горад Фларэнцыя|Фларэнцыя]]; «{{нп3|Мадонна са святым Іосіфам і Іаанам Хрысціцелем||it|Sacra Famiglia con san Giovannino (Pontormo)}}», [[Эрмітаж]], Санкт-Пецярбург; «{{нп3|Сустрэча Марыі і Елізаветы, Панторма|Сустрэча Марыі і Елізаветы|it|Visitazione di Carmignano}}», {{нп3|царква Сан-Мікеле, Кармін'яна|царква Сан-Мікеле|it|Propositura dei Santi Michele e Francesco}}, [[КарміньянаКармін'яна]], 1528—1530.
 
== «Зняцце з крыжа» ==
Адной з лепшых лічыцца ''«{{нп3|Зняцце з крыжа, Панторма|Зняцце з крыжа|it|El Descendimiento de la cruz (Pontormo)}}»'' (1528, Фларэнцыя, царква [[{{нп3|Санта-Фелічыта]]||it|Iglesia de Santa Felicita}}). У карціне адсутнічае выразнасць прасторавых адносін, фігуры набліжаны да пярэдняга плану. Адсутнасць цвёрдай апоры кампазіцыі стварае ўражанне няўстойлівасці, падкрэслівае драматызм і напружанасць аднаго з першых твораў маньерызму.
 
[[Выява:Pontormo-Visitazione1.jpg|thumb|left|300px|Сустрэча Марыі і Елізаветы. [[1529]]. Царква Сан-Мікеле, [[Карміньяна]]]]
 
== Галерэя ==
<gallery>
Image:Jacopo_Pontormo_015.jpg|[[{{нп3|Святы Іеранім, СтрыдонскіПанторма|Святы Іеранім]]|it|San Girolamo penitente (Pontormo)}}. 1525-1530. {{нп3|Дзяржаўны музей Ніжняй Саксоніі|Музей Зямлі|en|Lower Saxony State Museum}}, Ніжняя Саксонія, [[Гановер]]
Image:Jacopo Pontormo 004.jpg|{{нп3|Зняцце з крыжа, Панторма|Зняцце з крыжа|it|El Descendimiento de la cruz (Pontormo)}}. 1525-1528. [[{{нп3|Алтарная карціна]]||ru|Алтарная картина}} уў капэле Капоні цэрквы Санта-Фелічыта ў Фларэнцыі
</gallery>