Аперацыя «Баграціён»: Розніца паміж версіямі

Раніцай 27 чэрвеня Віцебск быў цалкам ачышчаны ад акружанай нямецкай групоўкі, якая напярэдадні бесперапынна падвяргалася паветраным і артылерыйскім ударам. Немцы пачалі актыўныя спробы прарыву з акружэння. На працягу дня 26 чэрвеня было зафіксавана 22 спробы прабіць кальцо знутры<ref name=autogenerated3 />. Адна з гэтых спроб аказалася паспяховай, але вузкі калідор быў закрыты праз некалькі гадзін. Прарвалася была група колькасцю прыкладна ў 5 тысяч чалавек, але яе зноў акружылі вакол [[возера Мошна]]. Раніцай 27 чэрвеня генерал пяхоты Ф. Гольвітцэр з рэшткамі свайго корпуса капітуляваў. У палон трапілі сам Ф. Гольвітцэр, начальнік штаба корпуса палкоўнік Шміт, камандзір 206-й пяхотнай дывізіі генерал-лейтэнант Хітэр (у Бухнера памылкова лічыцца забітым), камандзір 246-й пяхотнай дывізіі генерал-маёр Мюлер-Бюлоў і іншыя.

 

 

Сілы 1-га Прыбалтыйскага і 3-га Беларускага фронту пачалі развіваць поспех у паўднёва-заходнім і заходнім кірунку. К канцу 28 чэрвеня яны вызвалілі [[Лепель]] і выйшлі да раёна Барысава. Нямецкія часткі падвяргаліся бесперапынным і самым жорсткім паветраным ударам. Процідзеянне люфтвафэ было нязначным<ref name=autogenerated3 />. Шаша Віцебск — Лепель, па словах І. Х. Баграмяна, была літаральна завалена загінулымі і разбітай тэхнікай<ref name=autogenerated9>Баграмян И.X. Так шли мы к победе. — М.: Воениздат, 1977.</ref>.

| 206 пяхотная дывізія || генерал-лейтэнант {{не перакладзена|ёсць=:en:Alfons Hitter|трэба=Альфонс Хітэр|тэкст=Хітэр}} || узяты ў палон

|-

|-

| 6 авіяпалявая дывізія || генерал-лейтэнант {{не перакладзена|ёсць=:en:Rudolf Peschel|трэба=Рудольф Пешэль|тэкст=Пешэль}} || загінуў