'''«ЛІТВАЛітва ДВАРОВАЯдваровая»''' ([[Стараруская мова|стараруск.]]: ''«литва дворовая»''), — афіцыйная назва ў [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржаве]] [[XVI стагоддзе|XVI ст.]] праслойкі служылага стану. Пачала фарміравацца ў кан. [[XIV стагоддзе|XIV ст.]] з палонных ці перабежчыкаў з [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]] падчас першых войнаў з ім [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржавы]] пры [[Іван III|Іване III]]. Да іх далучыліся палонныя ў [[бітва на Ведрашы, 1500|бітве на Ведрашы]] ([[1500]]) (гл.таксама [[Федзька Літвіч]]), а таксама спадарожнікі [[Міхал Львовіч Глінскі|М. Глінскага]], яго баяры і слугі ([[1508]]), смаленскія і бранскія баяры, якія прынялі маскоўскае падданства пасля далучэння гэтых земляў да Маскоўскай дзяржавы. «Літва дваровая» была прынятая ў прывілеяваны стан Маскоўскай дзяржавы, надзеленая маёнткамі, але памяць аб паходжанні з ВКЛ захоўвалася, ёй не давяралі службу на заходніх межах Маскоўскай дзяржавы, выкарыстоўвалі пераважна на поўдні і ўсходзе. Пры [[Іван IV|Іване IV]] падверглася значным рэпрэсіям і перастала існаваць як асобная праслойка прывілеяванага стану.
[[Катэгорыя:Гісторыя Вялікага Княства Літоўскага]]
