Ванда Лявіцкая: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up, replaced: Язэпа → Іосіфа, (1906)| → , 1906| (2), [Наша ніва, 1906| → [Наша ніва (1906)|, Іосіфа Лёсіка → Язэпа Лёсіка, вучэльні → вучыліш using AWB |
clean up, replaced: Язэпа → Іосіфа, (1906)| → , 1906| (2), [Наша ніва, 1906| → [Наша ніва (1906)|, Іосіфа Лёсіка → Язэпа Лёсіка, Язэп → Іосіф (2), Іос using AWB |
||
Радок 1:
[[Image:Lavickaja Vanda.jpg|thumb|170px|Ванда Лявіцкая]]
'''Ванда ЛЯВІЦКАЯ''' (па мужу '''Лёсік'''; {{ДН|25|9|1895}},
Ванда Лявіцкая была адзінай дачкою пісьменніка [[Ядвігін Ш.|Ядвігіна Ш.]] (Антона Лявіцкага). Пасля вышэйшага пачатковага вучылішча ў Радашковічах яна рыхтавалася да экзаменаў на вясковую настаўніцу, але гэтаму перашкодзілі каталіцкае веравызнанне і пачатак Першай сусветнай вайны. З 1914 года ў [[Мінск]]у, працавала ў «Беларускай кнігарні» і гарадской бібліятэцы імя А. Пушкіна, куды яе рэкамендавала [[А. Пашкевіч (Цётка)]]. Потым была выхавацелькай і выкладчыцай у беларускіх дзіцячых прытулках і ў Першай мінскай беларускай школе. У 1917 Ванда Лявіцкая стала жонкай палітыка, вучонага і пісьменніка [[Язэп Лёсік|Язэпа Лёсіка]]. Таксама займалася літаратурнай творчасцю: друкавала вершы і апавяданні ў [[Наша ніва (1906)|«Нашай Ніве»]], газетах [[Беларусь (1919, Мінск)|«Беларусь»]] і [[Вольная Беларусь (1917)|«Вольная Беларусь»]]. Калі ў 1930-х Лёсіка арыштавалі па справе [[Саюз вызвалення Беларусі, справа|«Саюзу вызвалення Беларусі»]], як толькі стала магчымым, паехала да высланага мужа, з 1933 дзяліла з ім ссылку. Напісала ўспаміны пра бацьку. Дзеці Лёсікаў — Люцыя, Алеся і Юры — у Беларусь не вярнуліся.
| |||