Раксана: Розніца паміж версіямі

Абапіраючыся на гэтае пасведчанне, гісторыкі ацэньваюць узрост Раксаны ў 14-16 гадоў. [[Квінт Курцый Руф|Курцый]] піша, што Аляксандр заўважыў Раксану на раскошным банкеце, куды яе прывеў бацька разам з 30 іншымі знатнымі дзяўчынамі дзеля забавы цара. Світа цара выражала затоенае незадавальненне: «... ''Цар Азіі і Еўропы ўзяў сабе ў жонкі дзяўчыну, прыведзеную дзеля забавы на банкеце, з тым, каб ад яе нарадзіўся той, хто будзе кіраваць пераможцамі''»<ref>[[Квінт Курцый Руф|Курцый]], 8.4</ref>

Раксана суправаджала аляксандраАляксандра ў яго паходзе ў [[Індыя|Індыю]] і вяртанні ў [[Вавілон]] ([[326 да н.э.|326]] - [[324 да н.э.|324 г. да н.э.]]). Згодна з пазнейшым пасведчаннем, падчас індыйскага пахода памер нованароджаны сын Раксаны і Аляксандра<ref>Metz Epitome, 70/ Манускрыпт X стагоддзя, утрымлівае сведчанні, невядомыя з іншых крыніц. Меркуючы па стылю, узыходзіць да крыніц IV-V стагоддзяў. З гісторыкаў толькі Berve (1926 г.) прымае гісторыю аб смерці нованароджанага сына Аляксандра</ref>. Пасля вяртання з пахода рамантычныя пачуцці Аляксандра да бактрыйскай княжны, магчыма, аслаблі, і ён ажаніўся са [[Стаціра|Стацірай]], дачкой персідскага цара [[Дарый III Кадаман|Дарыя]] і яшчэ адной персіянкеперсіянкай, царскага паходжання.

У [[323 да н.э.|323 годзе да н.э.]] Аляксандр раптоўна памер, пакінуўшы РакснуРаксану цяжарнай, а праз месяц яна нарадзіла сына, назваўшы яго [[Аляксандр IV Македонскі|Аляксандрам]]. Застаўшыся без адзінага абаронцы, юная бактрыйка і немаўля Аляксандр апынуліся ў цэнтры палітычных інтрыг распадаючайся імперыі. Бактрыйская прынцэса не мела каторкі нораў, з адабрэння рэгента [[Пердыка, дыядох|Пердыкі]] яна забіла Стаціру: Паводле слоў Плутарха:«''Да мяжы раўнівая і моцна ненавідзешаяненавідзеўшая Стаціру, яна пры дапамозе падробнага ліста заманіла Стаціру і яе сястру да сябе, абедзьвух забіла, кінула трупы ў калодежкалодзеж і засыпала зямлёй.''»

Пасля гібелі Пердыкі Раксана з сынам жылі ў македонскім горадзе Амфіпале пад апекай [[Антыпатр, палкаводзец|Антыпатра]]. Пасля яго смерці, магчыма, пасварыўшыся з Эўрыдыкай, жонкай намінальнага македонскага цара [[Філіп III Арыдэй|ФіліпамФіліпа АрыдэемАрыдэя]], у [[318 да н.э.]] яны перабраліся ў [[Эпір]] пад заступніцтва маці Аляксандра Вялікага [[Алімпіяда, эпірская царэўна|Алімпіяды]] і разам з ёй увайшлі ў [[старажытная Македонія|Македонію]] на чале войска. Македоняне захапляліся Аляксандрам Вялікім і убачыўшы яго маці, сына-спадкаемцу і жонку, яны уручылі ім, а дакладней Алімпіядзе, уладу над Македоніяй, якой тая не здолела распарадзіцца. Праз год сын Антыпатра [[Касандр]] аблажыў Алімпіяду ў Підне, каля яёяе знаходзіліся і Раксана з сынам.

У [[316 да н.э.]] АлімапіядаАлімпіяда былакбыла казнянапакарана смерцю дыядохам Касандрам, а Раксану з сынам зачынілі ў крэпасці [[Амфіполіс|Амфіпаля]], пазбавіўшы царскіх прывілеяў.