Марыян Спыхальскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
 
Няма тлумачэння праўкі
Радок 82:
 
== Другая сусветная вайна ==
Пасля акупацыі нацысцкай [[Германія|Германіяй]]й тэрыторыі [[Польшча|Польшчы]] актыўна ўключыўся ў [[Рух Супраціўлення]] ў складзе камуністычнага крыла. Быўшы даўнім і блізкім паплечнікам [[Уладзіслаў Гамулка|Уладзіслава Гамулкі]], стаў адным з буйных падпольных камуністычных кіраўнікоў у [[Варшава|Варшаве]]. У [[1942]] годзе — адзін са стваральнікаў [[Гвардыя Людова|Гвардыі Людовай]], у студзені [[1944]] года перафармаванай у [[Армія людова|Армію Людову]]. Са студзеня [[1944]] года — намеснік начальніка Галоўнага штаба [[Армія людова|Арміі людовай]], начальнік кіравання інфармацыі ў Галоўным штабе.
 
У ліпені [[1944]] года выйшаў на тэрыторыю, вызваленую [[Чырвоная Армія|Чырвонай Арміяй]] і прызначаны начальнікам Галоўнага штаба [[Войска Польскае|ВойскіВойска Польскага]]. Аднак паколькі Спыхальскі не меў ваеннай адукацыі і вопыту баявых дзеянняў, ён не мог прынесці значнай карысці на гэтым пасадзе, калі асноўнай задачай [[Войска Польскае|Войска Польскага]] сталі не партызанскія аперацыі, а шырокамаштабныя баявыя дзеянні па вызваленні краіны. У верасні [[1944]] года пераведзены на пасаду [[Граданачальнікі Варшавы|мэра]] [[Варшава|Варшавы]] (фактычна тады яго паўнамоцтвы распаўсюджваліся толькі на вызваленую савецкімі войскамі правабярэжную частку горада — Прагу).
 
== Першы паваенны час і арышт ==
З [[1945]] года — член Цэнтральнага Камітэта і член Палітбюро ЦК [[Польская рабочая партыя|Польскай рабочай партыі]], а таксама намеснік Міністра абароны [[Польшча|Польшчы]] па палітычнай працы. У [[1948]] годзе пры стварэнні [[Польская аб'яднаная рабочая партыя|Польскай аб'яднанай рабочай партыі]] абраны членам яе Цэнтральнага Камітэта і членам Палітбюро.
 
Стаў адной з ахвяр барацьбы за лідарства ў [[Польшча|Польшчы]] паміж [[Уладзіслаў Гамулка|Уладзіславам Гамулкам]] і [[ Баляслаў Берут|Баляславам Берутам]], якая скончылася перамогай апошняга. Спачатку ў красавіку [[1949]] года пераведзены на менш значную пасаду Міністра аднаўлення і будаўніцтвы [[Польшча|Польшчы]]. Ужо ў лістападзе таго ж года на Пленуме ЦК ПАРП абвінавачаны ў нацыяналістычным ухіле, непадпарадкаванні лініі партыі, выведзены з Палітбюро і адпраўлены на працу архітэктарам у гарадское ўпраўленне [[Вроцлаў|ВроцлавВроцлава]]а.
 
У маі [[1950]] года арыштаваны, неўзабаве арыштавалі і [[Уладзіслаў Гамулка|Уладзіслава Гамулку]]. У зняволенні падвяргаўся катаванням, прызнаў сябе вінаватым у шматлікіх злачынствах (шпіянаж на карысць Англіі, нацыяналізм, правы ўхіл). Аднак неўзабаве пасля смерці [[Іосіф Вісарыёнавіч Сталін|І. В. Сталіна]], арышту [[Лаўрэнцій Паўлавіч Берыя|Л. П. Берыі]] і сакрэтнага асуджэння практыкі рэпрэсій у СССР, Б. Берут адмовіўся ад ідэі судовага працэсу над Гамулкам, Спыхальскім і іншымі арыштаванымі па іх справе. У той жа час ён не мог іх вызваліць са зняволення без шкоды для свайго аўтарытэту, паколькі яго асабістая роля ў іх арышце была добра вядомая. Спыхальскі працягваў заставацца ў зняволенні без суда, хоць допыты і катаванні былі спынены, а ўмовы ўтрымання палепшыліся.
Радок 131:
 
== Вайсковыя званні ==
* Генерал брыгады (люты 1945)
* Генерал дывізіі (чэрвень 1945)
* Генерал брані (1957)