|
== Турыстычная інфармацыя ==
=== ===
=== Свята-Васільеўскі сабор === ▼
[[Выява:Ovruch.jpg|thumb|200px|Свята-Васільеўскі сабор у Оўручы, [[1950-я]]]]
▲===* [[Свята-Васільеўскі сабор , ===Оўруч|Свята-Васільеўскі сабор]]
===* [[Спаса-Праабражэнскі сабор , ===Оўруч|Спаса-Праабражэнскі сабор]]▼На месцы старой драўлянай царквы (паводле падання, пабудаванай у 997 годзе князем [[Уладзімір Святаславіч|Уладзімірам Святаславічам]], які атрымаў пры хрышчэнні імя Васіль) каля 1190 года князь [[Рурык Расціславіч, князь кіеўскі|Рурык Расціславіч]] узвёў у Оўручы новы мураваны сабор Св. Васіля. Мяркуюць, што архітэктарам гэтага будынка быў вядомы старажытнарускі дойлід Пётр Міланег. Храм быў пабудаваны ў візантыйскім стылі, падобным да Кіеўскай Сафіі і Пятніцкай царквы ў [[Чарнігаў|Чарнігаве]]. Падчас мангольскіх нападаў на Оўруч сабор некалькі разоў быў разрабаваны, а пазней абваліўся. Адноўлены ў 1907—1911 гадах выдатным расійскім архітэктарам А. В. Шчусевым і Рэрыхам, братам вядомага архітэктара Рэрыха, які ў той час жыў у Кіеве. Архітэктар Шчусеў за гэтую працу атрымаў у [[1910]] годзе званне акадэміка. Цікавым з'яўляецца тое, што пры аднаўленні аўтары спрабавалі максімальна ўзнавіць першапачатковы выгляд храму. У прыватнасці пакінулі частку сцяны, што захавалася, а астатнія дабудавалі з падобнага матэрыялу. Для поўнага ўзнаўлення матэрыялу выкарыстоўвалі часціцы цэглы, якія знаходзілася каля храму. На ўсход ад сабора быў пабудаваны корпус жаночага манастыра ў Пскоўскім стылі. На адкрыцці храма ў [[1911]] годзе прыехаў расійскі цар Мікалай II, які асабіста займаўся аднаўленнем храма. Мікалай II падараваў храму пазалочанае панікадзіла, якое да гэтага часу захоўваецца ў храме і з'яўляецца яго несумнеўным упрыгожаннем. У [[1935]] годзе манастыр зачынілі, адчынілі ў [[1944]] годзе і зноў зачынілі ў [[1959]]. Пасля гэтага Свята-Васільеўскім храм функцыянаваў як парафіяльны. Жаночы манастыр пачаў зноў дзейнічаць з [[1990]] года.
Царква з'яўляецца чатырохстоўпным, трохапсідным, аднаглавым храмам з шырока расстаўленымі кпыжападобнымі ў плане слупамі. Дзве круглыя ў плане вежы, фланкіруюць заходні фасад, як можна лічыць, паўтараюць будынкі Яраславаўскіх часоў і, у прыватнасці, [[Сафійскі сабор|Кіеўскай Сафіі]]. Аднак ад апошніх яны адрозніваюцца і формамі, і строга сіметрычным характарам пастаноўкі. Магчыма, вежы мелі пэўныя абарончыя функцыі. На ўзроўні другога паверха ў сярэдзіне сцен зроблены вузкія галерэі. Паходжанне галерэй звязваюць з іх абаронным прызначэннем, бо храм стаяў перад уездам у замак і ў выпадку нападу граў важную стратэгічную ролю.
▲=== Спаса-Праабражэнскі сабор ===
[[Выява:Ovruch1.JPG|thumb|200px|Новы сабор на месцы знішчанага бальшавікамі езуіцкага касцёла]]
===* [[Помнік князю Алегу Святаславічу , ===Оўруч|Помнік князю Алегу Святаславічу]]▼
Узведзены ў [[2001]] годзе злева ад уезду ў Оўруч з поўдня, на месцы былога [[езуіты|езуіцкага]] касцёла, які ў канцы [[XVIII стагоддзе|XVIII ст.]] зрабіўся [[Берасцейская унія|ўніяцкім]] храмам, з [[1831]] года — праваслаўным, а ў 1930-я гады быў знішчаны савецкай уладай. Адноўлены ў новым архітэктурным абліччы Спаса-Праабражэнскі храм зрабіўся кафедральным саборам Оўруцкай і Карасценскай епархіі [[Украінская праваслаўная царква, Маскоўскі патрыярхат|УПЦ (МП)]].
▲=== Помнік князю Алегу Святаславічу ===
Пастаўлены на месцы першага пахавання князя Драўлянскай [[Алег Святаславіч, князь драўлянаў|Алега Святаславіча]], які загінуў у [[977]] годзе падчас штурму Оўруча (Уручыя) яго братам [[Яраполк Святаславіч|Яраполкам Святаславічам]]. У [[1044]] годзе паводле загаду [[Яраслаў Мудры|Яраслава Мудрага]] астанкі Алега Святаславіча былі ахрышчаныя і перапахаваныя ў [[Дзесяціннай царква|Дзесяціннай царкве]] ў [[Кіеў|Кіеве]]. У [[1812]] годзе група афіцэраў Валынскага апалчэння супраць [[Напалеон I Банапарт|Напалеона]] на свае сродкі вырабіла помнік Алегу — князь на бронзавым кані. Пазней гэты помнік быў дэмантаваны. Сучасны манумент — глыба з «чорнага» граніту — усталяваны ў [[1962]] годзе на рагу вуліц Фрунзэ і Леніна.
== Вядомыя асобы ==
|
