Білгарад-Дністроўскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 41:
|сайт =
}}
'''Белгарад-Днястроўскі''' ({{lang-uk|Білгород-Дністровський}}) — [[горад]] ўу [[Адэская вобласць|Адэскай вобласці]] [[Украіна|Украіны]], на [[Днястроўскі ліман|Днястроўскім лімане]]. Адміністрацыйны цэнтр [[Белгарад-Днястроўскі раён|Белгарад-Днястроўскага раёна]]. Знаходзіцца за 18 км ад [[Чорнае мора|Чорнага мора]], за 100 км ад [[Адэса|Адэсы]]. Чыгуначная станцыя. Порт.
 
[[ЮНЕСКА]] занесла Белгарад у спіс найстарэйшых гарадоў [[Еўропа|Еўропы]], што мелі бесперапыннае існаванне — побач з [[Рым]]ам, [[Афіны|АтэнаміАфінамі]] і [[Іерусалім]]ам.
 
== Гісторыя ==
Радок 52:
У выніку [[бітва на Сініх Водах|бітвы на Сініх Водах]] ([[1362]]) перайшоў да пляменніка [[Альгерд]]а князь [[Юрый Карыятавіч]], які вёў актыўную барацьбу супраць татарскіх уладароў.
 
У [[15 стагоддзе|XV ст.]] вядомы пад назвай Чататаальба (Белая фартыфікацыя) перайшоў да [[Малдаўскае княства|Малдаўскага княства]]. У [[1484]] горад захапіўзахапіла [[Турцыя]], перайменаваўшы яго [[1503]] у Акерман (Белы камень). У [[16 стагоддзе|XVI]]—[[18 стагоддзе|XVIII]] стагоддзях быў сталіцай Белгарадскай Арды. Паводле Бухарэсцкай мірнага дагавора [[1812]], якойякім скончылася расійска-турэцкая вайна, Акерман увайшоў у склад [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]].
 
З [[1991]] у складзе незалежнай Украіны.
Радок 58:
=== Чорны Горад ===
{{Асноўны артыкул|Чорны Горад}}
У [[1421]]<ref>[[Віктар Цемушаў]]. Белгарад // {{Крыніцы/ЭВКЛ|3к}} С. 63</ref> на месцы цяперашняга прадмесця Белгараду-Днястроўскага (на супрацьлеглым ад цэнтру горада беразе Днястра) вялікі князь літоўскі [[Вітаўт]] заснаваў умацаванае горадагорадзішча, якое атрымала назву Чорны [[Замак|Горад]].<ref name="rp">Додаток В: Оригінальні тексти та їх давні і сучасні переклади (до розділу 2) // Вирський Д. Річпосполитська історіографія України (ХVI — середина ХVII ст.) — К.: Інститут історії України НАН України, 2008. — У 2-х ч. — Ч.2 (Додатки). С. 99</ref>
 
Фартыфікацыя згадваецца ў спісе замкаў, складзеным па яго смерці ў [[1430]].<ref>Р. Ю. Кочкуров. [http://geraldika.ru/print/4412 История символов Николаевщины] // «Гербоведъ» №57, С. 39—44.</ref>