Шышманавічы

Шышманавічы (балг.: Шишмановци) — дынастыя балгарскіх цароў, з 1323 і да падзення Другога Балгарскага царства у 1396 (і далей да 1422 як васалы турэцкага султана).

Заснавальнікам дынастыі быў дэспат Відзінскага княства Шышман I, які кіраваў Відзінам у 1280—1313. Пра яго паходжанне вядома толькі тое, што ён паходзіў з полаўцаў. Першым прадстаўніком дынастыі Шышманаў на балгарскім прастоле ў 1323 годзе стаў яго Міхаіл Шышман.

Кіраўнікі з дынастыі Шышманаў

Шышман	1280 — 1313	дэспат Відзінскага княства
Міхаіл III Шышман	1323 — 1330	цар, сын дэспата Шышмана
Іван Стэфан	1330 — 1331	цар, сын Міхаіла Шышмана
Іван Аляксандр	1331 — 1371	цар, унук дэспата Шышмана
Іван Шышман	1371 — 1395	цар, сын Івана Аляксандра
Іван Срацімір	1356 — 1396	цар Відзінскага царства, сын Івана Аляксандра
Канстанцін II Асень	1397 — 1422	цар Відзінскага царства (як васал турэцкага султана), сын Івана Сраціміра
Фружын	пасля 1454	князь у Вяліка-Тырнава (як васал турэцкага султана), сын Івана Шышмана
Міхаіл Шышманаў	да 1492	бань у Сафія (як васал турэцкага султана)
Шышман III	1593	цар (як кіраўнік паўстання супраць турэцкага султана)
Расціслаў Страшыміравіч	1686	князь (як кіраўнік паўстання супраць турэцкага султана)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шышманавічы