Піта: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне
Радок 1:
[[FileВыява:PileofpitaS.jpg|250px|thumb|Піта]]
'''Пі́та''' ({{lang-gr|πίτα}})  — круглы, плоскі, прэсны [[хлеб]] у кухнях краін [[Міжземнамор'е|Міжземнамор'я]], [[Балканы|Балкан]] і [[Блізкі Усход|Блізкага Усходу]]. Распаўсюджана таксама ў [[Грэцыя|Грэцыі]], на [[Кіпр]]ы, у [[Паўночная Афрыка|Паўночнай Афрыцы]], [[Левант|Леванце]], [[Іран]]е, [[Арменія|Арменіі]], [[Турцыя|Турцыі]].
 
== Паходжанне ==
Піта ўяўляе сабой слаба квасны хлябок, плоскі, круглы або авальны, памеры якога вагаюцца.
 
Слова ''«піта»'' паходзіць ад грэчаскага {{lang-gr|πίτα}}, якое, верагодна, паходзіць ад старажытнагрэчаскага ''pēktos'' (''πηκτός''), што азначае "«цвёрды"» ці "«камкаваты"».<ref name = "Babiniotis2005" >{{cite book | last = Babiniotis|first=Georgios| title = Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Lexicon of New Greek) | publisher = Κέντρο Λεξικολογίας | year = 2005 | isbn = 960-86190-1-7 |page =1412}}</ref> У арабскім свеце слова ''«піта»'' з'яўляецца запазычаннем, увесь хлеб называюць ''khubz'' (звычайны хлеб), а ўласна піта вядома як ''khubz Арабі'' (арабскі хлеб). Арабская павараная кніга 10 стагоддзя, ''Kitab al-Tabikh'', напісаная Ібн аль-Саяры Варакам, утрымоўвае шэсць рэцэптаў для ''khubz'' для прыгатавання ў печцы [[тандыр]].<ref>Nawal Nasrallah, ''Annals of the Caliphs' Kitchens: Ibn Sayyar al-Warraq's Tenth Century Baghdadi Cookbook'', Brill: Leiden, the Netherlands, 2007. pp. 118–126118—126.</ref>
[[FileВыява:Pita felafel.jpg|thumb|200px|left|Піта з [[фалафель|фалафелем]] і салатам]]
 
== Выкарыстанне ==
 
Піта можа выкарыстоўвацца ў якасці асновы, на якую выкладываюць розныя соусы, а таксама [[хумус]] і [[тарамасалата|тарамасалату]]. Пітой агортваюць [[кебаб]]ы, [[гірас]] або [[фалафель]]. Пераважна піту пякуць пры высокіх тэмпературах (232 ° C), у выніку чаго плоскія кругельчыкі цесту ў некалькі разоў павялічваюцца ў аб'ёме. Адметная асаблівасць традыцыйнай піты  — вадзяны пар, які ўтвараецца ў цесце пры выпечцы, запашваецца ў пузыры ў цэнтры кругельчыка, адасабляючы пласты цеста. Такім чынам, у сярэдзіне кругельчыка утвараецца «кішэня», якую можна адкрыць, надрэзаўшы край піты вострым нажом, і ў якую можна пакласці салаты або мяса.
 
{{зноскі}}