Культура ўсходнелітоўскіх курганоў: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 19:
Дамінуе курганны тып пахавання. Пахавальныя помнікі культуры ўсходнелітоўскіх курганоў заўсёды размешчаны групамі. Курганныя могільнікі налічваюць ад 3—4 да 200 насыпаў круглай формы, дыяметрам 5—20 м (зрэдку 20—25 м), вышынёй 0,3—3 м. Пераважаюць курганы вышынёй да 1,5 м і дыяметрам 6—10 м. Раннія насыпы ([[4 стагоддзе|IV]]—[[8 стагоддзе|VI]] стст.) абкладзены каменнымі вянкамі і часам абкружаны прадаўгаватымі ямамі, вакол пазнейшых ёсць кальцавыя раўкі<ref>''Вайткявичус, В.'' Нестереотипный взгляд на культуру восточнолитовских курганов... С. 185.</ref>. Пахавальны абрад у курганах [[3 стагоддзе|III]]—[[5 стагоддзе|V]] стст. — трупапалажэнне (трупапакладанне) у грунтавых (падкурганных) ямах глыбінёй 0,5—1,5 м. У кургане 1—2, радзей 3 пахаванні.
Усходнелітоўскія курганы з трупапалажэннем падобны структурай і формай такім самым курганам сучаснай цэнтральнай і паўночнай [[Літва|Літвы]] і сучаснай паўднёва-усходняй [[Латвія|Латвіі]] (каменныя вянцы, паграбенні па абраду трупапалажэння), таму археолагі лічаць, што звычай насыпу курганаў быў пераняты з тых раёнаў<ref>Финно-угры и балты в эпоху средневековья… С.
Пахавальны інвентар мужчын — вузкалязовыя сякеры, наканечнікі дзід, нажы, спражкі, фібулы, бранзалеты, зрэдку умбоны шчытоў і шпоры. Пахавальны інвентар жанчын прадстаўлены ў асноўным упрыгажэннямі (шыйныя грыўні, бранзалеты, нешматлікія драцяныя скроневыя кольцы са спіральным завітком на адным з канцоў, падвескі), радзей прыладамі працы (сякеры, нажы, прасліцы, шылы).
|