Аксана Спрынчан: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др фотка
дадатак, стыль
Радок 23:
| Род дзейнасці = літаратар
| Гады актыўнасці =
| Кірунак = паэзія, проза, публіцыстыка, казкі
| Жанр =
| Дэбют =
Радок 33:
}}
 
'''Аксана Спрынчан''' ({{ДН|23|8|1973}}, {{МН|Лунінец|Лунінцы|горад Лунінец}}, [[Брэсцкая вобласць]]) — беларуская [[пісьменніца]] і паэтка, дырэктарка Паэтычнага тэатра «Арт. С.» (art-s.by), сябра [[Саюз беларускіх пісьменнікаў|Саюза беларускіх пісьменнікаў]].
 
== Біяграфія ==
Навучалася ў мінскай школе № 28. З 1990 г. па 1995 г. вучылася на [[філалагічны факультэт БДУ|філалагічным факультэце]] [[БДУ]]. У 1998 г. скончыла аспірантуру Інстытута літаратуры імя Я. Купалы [[НАН Беларусі]], ў 2005 — Беларускі Калегіум.
Скончыла [[філалагічны факультэт БДУ|філалагічны факультэт]] [[БДУ]], аспірантуру Інстытута літаратуры імя Я. Купалы [[НАН Беларусі]], навучалася ў [[Беларускі Калегіум|Беларускім Калегіуме]]. Працавала вядучым навуковым рэдактарам рэдакцыі літаратуры і мастацтва [[выдавецтва «Беларуская Энцыклапедыя»]], з 2006 рэдактар у [[выдавецтва «Мастацкая літаратура»|выдавецтве «Мастацкая літаратура»]]. Член [[Саюз беларускіх пісьменнікаў|Саюза беларускіх пісьменнікаў]] (2005). Дырэктарка Паэтычнага тэатра «Арт. С» (art-s.by). Мае дачку Альжбету (нар. 2007). Жонка Яраша Малішэўскага. Калекцыяніруе жаб.
 
З 1998 г. працавала вядучым навуковым рэдактарам рэдакцыі літаратуры і мастацтва выдавецтва «Беларуская Энцыклапедыя». З 2006 г. — рэдактар у [[выдавецтва «Мастацкая літаратура»|выдавецтве «Мастацкая літаратура»]].
Аўтар кніг паэзіі «Вершы ад А.» (2004), «ЖываЯ» (2008), SMS-п'есКІ з антрактам-размовай праз тэлефон «Дарога і Шлях» (у сааўтарстве з філосафам [[Алесь Анціпенка|Алесем Анціпенкам]], 2006), «беларускай энцыклапедыі пачуццяў» «Хата для Моўчы» (2007), кнігі для дзяцей «Незвычайная энцыклапедыя беларускіх народных інструментаў» (у суаўтарстве з Ярашам Малішэўскім, 2010), «[[Таташ Яраш, мамана Аксана, дачэта Альжбэта. Поўны эксклюзіў]]» (2013).
 
У 2000 годзе пачала пісаць вершы, першыя з якіх былі надрукаваныя ў газеце «Сафійская крыніца» ў 2001 (пад псеўданімам Ганна Сонгіна і Алеся Рабцэвіч). З 2001 года — у аб’яднанні «Літаратурнае прадмесце».
 
Працавала рэдактарам у часопісе «Паміж» № 4 і № 5 (з [[Віка Трэнас|Вікай Трэнас]]). Была аўтарам рубрыкі «Паэтычны чацвер» (газета «[[Голас Радзімы (1955)|Голас Радзімы]]»).
 
З 2005 года — сябра [[Саюз беларускіх пісьменнікаў|Саюза беларускіх пісьменнікаў]].
 
У 2006 годзе разам са Зміцерам Арцюхом стварылі Паэтычны тэатар «Арт. С» (art-s.by), ў якім яна з'яўляецца дырэктаркай.
 
У 2007 г. нарадзіла дачку Альжбэту, пасля чаго пачала пісаць творы для дзяцей.
 
Калекцыянуе сувеніры і прадметы ў выглядзе [[Звычайныя жабы|жабак]] (якіх лічыць сымбалем Беларусі), а таксама захапляецца фотамастацтвам.
 
=== Сям’я ===
 
Паходзіць з творчай сям’і, паэтка ў трэцім пакаленні. Яе дзед [[Браніслаў Пятровіч Спрынчан |Браніслаў Спрынчан]] (1928 г. н., родам з Украіны, з пачатку 1950-х гг. жыве ў Беларусі) і бацька [[Вадзім Браніслававіч Спрынчан |Вадзім Спрынчан]] (1950 г. н.) так сама паэты. Бабуля Святлана, і прапрадзед Васіль пісалі вершы і прозу на ўкраінскай мове.
 
Муж — Яраш Малішэўскі, музыка, гісторык і калекцыянер музычных інструментаў. Дачка — Альжбэта (Альжбэта–Браніслава Малішэўская–Спрынчан); дэбютавала з казкай у 2014 годзе ў часопісе «[[Вясёлка (1957)|Вясёлка]]».
 
== Творчасць ==
Друкавалася ў часопісах «[[ARCHE Пачатак (1998)|ARCHE]]», «[[Вожык, часопіс|Вожык]]», «[[Дзеяслоў (2002)|Дзеяслоў]]», «Крыніца», «[[Маладосць (1953)|Маладосць]]», «[[Нёман (1945)|Нёман]]», «Паміж», «[[Першацвет (1992)|Першацвет]]», «[[Полымя (1922)|Полымя]]», «Тэрмапілы», у газетах «[[Голас Радзімы (1955)|Голас Радзімы]]», «[[Літаратура і мастацтва (1932)|Літаратура і мастацтва]]», «[[Наша Ніва (1991)|Наша Ніва]]», «Літаратурная Беларусь», у калектыўных зборніках і інш..
 
=== Бібліяграфія ===
* «Вершы ад А.» (2004 г.) — кніга паэзіі;
* «Дарога і Шлях» (2006 г.; у сааўтарстве з філосафам [[Алесь Анціпенка|Алесем Анціпенкам]]) — SMS-п’еска з антрактам-размовай праз тэлефон;
* «Хата для Моўчы» (2007 г.) — беларуская энцыклапедыя пачуццяў;
* «ЖываЯ» (2008 г.) — кніга паэзіі;
* «Незвычайная энцыклапедыя беларускіх народных інструментаў» (2010 г., Мн., «Мастацкая літаратура»; з Ярашам Малішэўскім) — кніга пра беларускія народныя інструмэнты (для малодшага і сярэдняга школьнага ўзросту);
* «Беларускі дурань» (2011 г., часопіс « Дзеяслоў») — жаночы раман;
* «[[Таташ Яраш, мамана Аксана, дачэта Альжбэта. Поўны эксклюзіў]]» (2013 г., Мн., «Мастацкая літаратура») — аповед, які вядзецца ад імя дачэты Альжбэты.
 
== Узнагароды і прэміі ==
 
Спецыяльны прыз журы пад кіраўніцтвам Палада Бюль Бюль Аглы міжнароднай прэміі «Садружнасць дэбютаў» «За філасофскую лірыку» (2008), прэмія «Блакітны Свін—2006», пераможца конкурсу «Літаратура — дзецям» (2009).
* Прэмія «[[Блакітны свін]]—2006».
* Спецыяльны прыз журы пад кіраўніцтвам Палада Бюль Бюль Аглы міжнароднай прэміі «Садружнасць дэбютаў» «За філасофскую лірыку» (2008), прэмія «Блакітны Свін—2006», пераможца конкурсу «Літаратура — дзецям» (2009).
* Пераможца конкурсу «Літаратура — дзецям» (2009).
 
 
== Літаратура ==
* Спрынчан А., СУЧБЕЛЛІТСучбелліт. ЖываЯ прэзэнтацыя, падзеленая ўзростам і Новым Годам // Белорусские новости: Мнение. 2009, студз. 24. 17:36 — Эл.рэсурс naviny.by
 
== Спасылкі ==