Наша доля: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Не змясціла апавяданне Ядвігіна Ш а змясціў, по Ядвігін мужчына |
|||
Радок 27:
Афіцыйны рэдактар-выдавец — віленскі мяшчанін [[Іван Тукеркес|І. А. Тукеркес]], з 18 лістапада 1906 за рэдактара быў А. Гедвіла. Сапраўдныя заснавальнікі — частка кіраўніцтва [[Беларуская сацыялістычная грамада|Беларускай сацыялістычнай грамады]], а менавіта, браты І. і А. Луцкевічы, А. Пашкевіч ([[Алаіза Сцяпанаўна Пашкевіч|Цётка]]), [[Ф. Умястоўскі]].
У праграмным артыкуле «Да чытачоў» газета выступіла за ўдзел у рэвалюцыйным руху, сацыяльную і нацыянальную свабоду, развіццё класавай самасвядомасці рабочых і сялян, асвету на роднай мове. Друкавала вострапубліцыстычныя і агітацыйныя артыкулы («Што будзе?», «Даход расійскага цара», «Пагром», «Як мужыку палепшыць сваё жыццё» і інш.), у якіх выкрывала антынародную палітыку царызму. Інфармавала пра рэвалюцыйныя падзеі ў краіне, цяжкае становішча сялянства. Гэтымі тэмамі і ідэяй прасякнугы надрукаваныя ў газеце творы Цёткі (верш «Наш палетак» і апавяданне «Прысяга над крывавымі разорамі»), [[Я. Колас]]а (вершы «Наш родны край» — [[1 верасня]] 1906, першае выступленне паэта ў друку, «Беларусам», «Асенні вечар», апавяданне «Слабода») і інш.
Выйшла 6 нумароў. На газету неаднаразова накладваўся арьшт, а рэдакnар прыцягваўся да крымінальнай адказнасці. За змест 1-га, 3-га, 4-га нумароў пастановаю Віленскай судовай палаты ([[11 студзеня]] [[1907]]) выданне было забаронена ''назаўсёды'', афіцыйны рэдактар-выдавец Туркенес быў засуджаны на 1 год крэпасці.
| |||