Цярновы вянок: Розніца паміж версіямі

У наступныя стагоддзі рэліквіі, якія лічыліся часткай Цярновага вянка шанаваліся ў царкве.

 

 

{{Жыццё Ісуса Хрыста}}

Евангеллі распавядаюць, што рымскімі салдатамі на галаву Ісуса быў пакладзены на галаву вянок з калючак. Салдаты смяяліся з Яго, уклалі ў рукі яго кій як скіпетр, апранулі ў пурпуру - свайго роду «сатырычныя» царскія сімвалы, білі Яго і плявалі на Яго, таму што Ён не адмаўляў, што Ён ёсць цар Іудзейскі (Матф. 27:11, Мк. 15: 2, Лк. 23: 3).

 

У [[Біблія|Бібліі]] не згадваецца, калі з Хрыста знялі вянок і ці нёс Ісус цярновы вянок падчас [[Крыжовы шлях|Крыжовага шляху]] і [[Распяцце Ісуса|Укрыжавання]], аднак вельмі часта мастакі малююць Ісуса Хрыста на крыжы з цярновым вянком.

[[Выява:HolyCrown.JPG|thumb|злева|120px|Релікварый цярновага вянка ў [[Сабор Парыжскай Божай Маці|Саборы Парыжскай Божай Маці]]]]

Захаваліся сведчанні, што ўжо ў пятым стагоддзі ў Іерусаліме быў вянок, які як рэліквія шанаваўся вернікамі. Цярновы вянок быў у Іерусаліме на працягу некалькіх стагоддзяў, пасля апынуўся ў Візантыі. У [[1238]] годзе [[Балдуін II]], лацінскі імператар [[Канстанцінопаль|Канстанцінопаля]], імкнучыся атрымаць падтрымку для сваёй расхістанай імперыі, прапанавалі цярновы вянок [[каралі Францыі|каралю Францыі]] [[Людовік IX|Людовіку IX]]. Менавіта тады ён апынуўся ў руках венецыянцаў у якасці забеспячэння вялікага крэдыту ў 13 134 залатых, але пазней быў выкуплены і перададзены ў [[Парыж]], дзе для яго была пабудавана царква [[Сент-Шапель]]. Рэліквія заставалася там да [[Французская рэвалюцыя|Французскай рэвалюцыі]], калі, яна некаторы час знаходзілася ў [[Нацыянальная бібліятэка Францыі|Нацыянальнай бібліятэцы]], пасля згодна Канкардата 1801 года была перададзена царкве і здадзена на захоўванне ў [[Сабор Парыжскай Божай Маці|сабор Нотр-Дам]]. Іншыя часткі вянка знаходзяцца ў больш чым дваццаці цэркваў у васьмі краін сусвету.

{{Commons|Category:}}

{{Пакаранне смерцю Хрыста}}

[[Катэгорыя:Пакуты Хрыстовы]]

[[Катэгорыя:Жыццё Ісуса Хрыста]]