Карастышыў: Розніца паміж версіямі

Першы пісьмовы ўспамін горадапра горад адносіцца да [[1499]] года, калі [[вялікі князь літоўскі]] [[Аляксандр Ягелон|Аляксандр]] падарыў паселішча баярыну Кміту Аляксандравічу. З [[1565]] года Карастышыў пераходзіць ва ўласнасць сям'і [[Алізары|Алізараў]] і становіцца цэнтрам іх зямельных уладанняў. Напачатку [[XVII стагоддзе|XVII стагоддзя]] ў горадзе будуюцца замак і [[Касцёл|касцёл]]. У [[1634]] годзе пракладзены драўляны мост цераз [[рака Тэтэрыў|Тэтэрыў]].

У [[1779]] годзе Карастышыў атрымаў [[Магдэбургскае права]] і дазвол на правядзенне 7 кірмашоў уна годзегод. У [[1793]] годзе Карастышыўскія землі ўвайшлі ў склад [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]].

Карастышыў — адзін з самых вядомых на тэрыторыі Украіны і за яе межамі цэнтраў граніта-здабыўной і аздобнай прамысловасці. Раней у горадзе і яго ваколіцах здабывалі граніт, асноўны колер якога наканаваны колерам палявога шпаташпату — шэрага. Тут сустракаюцца лабрадарыт, габра, шэры граніт. Цяпер карыстаюцца галоўным чынам прывазной сыравінай з Жытомірскага, Малынскага, Карасценскага і іншых раёнаў Жытомірскай вобласці, а таксама Кіраваградскай, Мікалаеўскай, Днепрапятроўскай абласцей. У горадзе працуе некалькі соцень прыватных прадпрыемстваў па апрацоўцы граніту, вырабы якіх вядомыя па ўсёй Украіне.