Гісторыя Вялікага Княства Літоўскага: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 10:
Ядром ВКЛ пры яго ўтварэнні ў сярэдзіне [[13 стагоддзе|XIII ст.]] былі беларускія землі верхняга і сярэдняга Панямоння і землі па верхнім цячэнні [[Рака Вілія|р. Віліі]]. ВКЛ узнікла ва ўмовах пастаяннай жоорсткай барацьбы з крыжацкай агрэсіяй і пад пагрозай мангола-татарскага нашэсця.
 
Утварэнне ВКЛ з цэнтрам у [[Навагрудак|Навагрудку]] адносіцаадносіцца да 1240-х гг., калі па запрашэнні мясцовых баяр тут стаў княжыць [[Міндоўг]] (сяр. 1230-х — [[1263]]). Амаль няспынная барацьба маладой дзяржавы з кааліцыяй [[Лівонскі ордэн|Лівонскага ордэна]], [[Галіцка-Валынскае княства|Галіцка-Валынскага княства]], [[Жамойць|жамойцкіх]], літоўскіх і [[яцвягі|ятвяжскіх]] князёў прымусіла Міндоўга пайсці на прымірэнне з [[Лівонскі ордэн|Лівоніяй]]. У [[1251]] князь быў ахрышчаны паводле каталіцкага абраду, а ў [[1253]] каранаваўся ў Навагрудку каронай прысланай ад імя папы [[Інакенцій IV, Папа Рымскі|Інакенція IV]]. У 1254 Міндоўг заключыў мір з галіцка-валынскім князем [[Даніла Раманавіч|Данілам Раманавічам]].
 
Дзяржава ўтваралася ва ўмовах барацьбы з [[Лівонскі ордэн|Лівонскага]] і [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскага]] ордэну, [[Галіцка-Валынскае княства|Галіцка-Валынскага княства]], ({{далей|*}}: [[Вайна Тэўтонскага ордэна ў Прусіі]], [[Вайна Тэўтонскага ордэна і ВКЛ]]).