Эма Дмахоўская: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 51:
[[Ян Карловіч]] і [[Зыгмунт Вольскі]] прапанавалі Яленскай звярнуць увагу на беларускамоўнае сялянства — і спрабавалі зацікавіць яе даследаваннем іх побыту і духоўнай культуры і яна пачала займацца этнаграфіяй і збіраннем ''«сялянскіх рэчаў»''<ref>''Kościałkowski, St.'' Dmochowska Emma z Jeleńskich... С. 202.</ref>. Запісала 11 сшыткаў народных песень, склала два рукапісныя зборнікі — казак, сабраных у Мазырскім, Рэчыцкім і Навагрудскім паветах [[Мінская губерня|Мінскай губерні]] (62 творы ў рукапісе, выдадзеныя ў [[1976]] г. пад назвай «Беларускі казачны эпас»), і «Песні, прыслоўі і загадкі з Камаровіч».
Асаблівую ўвагу надала адлюстраванню гісторыі, геаграфіі і культуры сваёй роднай вёскі Камаровічы. У этнаграфічнай працы «Вёска Камаровічы ў Мазырскім павеце» (1891), выдадзенай спачатку ў часопісе і пасля асобнай кніжкай у Варшаве ў 1892 г., з замілаваннем апісала жыццёвы ўклад, традыцыі, працоўную дзейнасць і эстэтычныя погляды
У французскім часопісе «La tradition» («Традыцыя») у 1894—1895 гг. было надрукавана яе даследаванне «Палескі фальклор» і 8 беларускіх народных песень у перакладзе на [[французская мова|французскую мову]]. У тым жа часопісе «La tradition» (сакавік-красавік 1895 г.) Яленская надрукавала і сваё даследванне пра вёску Камаровічы «Un village en Polésie» («Вёска на Палессі») у перакладзе на [[французская мова|французскую мову]]<ref>''Kościałkowski, St.'' Dmochowska Emma z Jeleńskich... С. 202.</ref>.
Аднак час этнаграфічнай работы Яленскай быў непрацяглы, бо пасля шлюбу ў 1890 г. яна звычайна стала жыла ў Вільні, дзе папала ў іншае асяроддзе і атмасферу, накіраваную на барацьбу супраць русіфікацыі і навязвання літоўскімі ксяндзамі [[літоўская мова|літоўскай мовы]] ў касцельным набажэнстве на [[Віленская губерня|Віленшчыне]] замест традыцыйнай польскай мовы — супраць літуанізацыі (балтызацыі) духоўнага жыцця.
== Таварыскае жыццё ==
|